Hambroek.
Antonius Hambroek, predikant der gereformeerde kerk, in de opregting, welke de Hollanders in 't eyland Formosa hadden, en waeruyt zy, door de Chineesen, in 1662, verdreven werden, heeft verdiend, dat zyn naem aen het nakomelingschap wierde overgebragt, en gelyk gesteld met dengenen van Regulus, door de volgende heldendaed.
De Chineesche bevelhebber Coxinga, deze hollandsche opregting aengevallen hebbende, had Hambroek zich by tyds, met zyne vrouw, en twee zyner kinderen, in de sterkte Zelandia, de toevlugt zyner landgenoten, niet kunnen bergen. Zy vielen in de handen van Coxinga. Deze verzinde den middel, van zich van Hambroek te bedienen, om de Hollanders te bewegen, hem de sterkte in te ruymen. De zendeling behield het leven, in geval hy zulks kon te wege brengen, zoo niet, was zyne dood zeker, of degene zyner vrouw en kinderen, wanneer hy niet te rug keerde. Hambroek, zich, aen eene zoo noodlottige bodschap niet kunnende onttrekken, trekt moedig naer de vesting. Zyn Vriend, Frederik Coyet, die aldaer kommandeerde, was geneygd naer den voorslag te luysteren, ter behoudenis van Hambroek; doch, deze bemoeyde zich alleen met den kommandant en het garnizoen aen te moedigen tot den dappersten wederstand.
Hy had, in de sterkte, nog twee andere zyner kinderen, en na Coyet het besluyt te hebben doen nemen, van de zelve niet over te geven, neemt hy het tederste afscheyd van zyne kinderen en vrienden, en keert te rug by Coxinga, om hem aen te kondigen, dat zyne landgenoten besloten hadden zich te verdedigen. In het oogenblik, rolt het hoofd van Hambroek op bevel van den Chinees, voor de voeten zyner vrouw, en beyde zyne kinderen.
Auteursrechtvrij