Aelbrecht Beyling.
De hertog Jan van Brabant, in den jare 1417, verscheyde steden in Holland, Zeeland en Vriesland ingenomen hebbende, alwaer hy wel ontvangen en ingehuld werd, besloot Jacoba, 29e Gravin van Holland, welke met grooten weêrzin, zich aldus van hare vaderlyke erfenis, zag ontvreemden, met behulp harer bondgenoten en vrienden, eenige steden en vestingen in haer beweld te krygen. Zy zond derhalve Floris van Kyfhoeck, met eene legerbende, om zich, van de stad Schoonhoven, meester te maken, 't gene hem gelukte door den bystand van sommige inwoners, die de Gravin waren toegedaen. Doch het kasteel niet hebbende kunnen overweldigen, hield hy hetzelve, gedurende meer dan zes weken, van alle zyden zeer nauw ingesloten; in welken tusschentyd, hy daerop, nog verscheyde vruchtelooze stormen, waegde. In het kasteel bevonden zich als oversten, de kapiteyns Aelbrecht Beyling en Willem van der Coulster, met eene bezetting van omtrent vyftig mannen, welke besloten hadden, hetzelve te verdedigen; 't geen ze ook zoo lange uythielden, tot datze, door gebrek aen levensmiddelen, genoodzaekt waren, daervan de overgaef te doen, met behoud van hun leven. Aen Beyling alleen, werd, by de capitulatie, het levensbehoud ontzegt; men gaf hem echter eene maend uytstel, om zyne zaken te beschikken en zyne verwanten en vrienden nog eens te zien, na alvoorens den eed te hebben gedaen, van te rug te komen. De heldhaftige Beyling houdt zyne belofte, Zyn aenstaende lot verschrikt hem niet. Na verloop van eene maend, ontrukt hy zich aen de armen zyner vrouw en kinderen, keert manmoedig te rug, en - werd levende gedolven.
By het neêrschryven van dit stukje, komt de naem van Hambroek, ons vanzelfs, onder de pen, vloeyen.
Auteursrechtvrij