't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Fonteyne soet,, alleyne goedt.
O! Godt in noodt // en droefheydt groot,
Let op u Schepsel teere;
| |
[pagina 408]
| |
Die u devoot // in weder stoot,
Roept aen, om hulpe, Heere!
Ick ben met druck bela'en,
In lijden wilt bystaen,
Siet my genadigh aen
(In dit beanghstigh pijnen)
Of ick moet heel vergaen,
En haest in rouw' verdwijnen.
Mijn Ziele beyd',
(Met lijdtsaemheydt)
Nae u en anders geen // alleen
Sy tot u schreydt
Die toegeseydt
Hebt vreughd, nae dit geween.
Doet doch bystandt // (o Heere) want
Mijn vyanden nu krachtigh,
( O wy te schand // (aen allen kant)
Te brengen) zijn voordachtigh:
Met wapen, onderstut,
Met pylen boos onnut,
Iae doodelijck geschut,
Sy voeren vol benyen,
In u genaden Hut,
Wilt my (o God) bevryen:
Laet haer raed-slaen
Te gronde gaen,
Hun loos voornemen stout // we'erhoudt
Want ghy bera'en
Hebt hulp gedaen
Die op u heeft betrout.
Daerom wilt mijn // bystandigh zijn,
Tegen des vleys bevechten,
Voor 's wereldts schijn, en 't valsch fenijn
| |
[pagina 409]
| |
Des duyvels mede-knechten:
D' een met zijn lusten laff
Soeckt my te trecken aff:
En d' ander, 't ydel kaff
Der welckelijcke Blommen,
Vertoont, als osse gaff
Waerachtige rijckdommen.
Maer 't helsch gedrocht
Der slangen, socht
Mijn Zielen tegenspoet // onsoet:
Die ghy herbrocht
Hebt duer gekocht,
Door Christi (waerde) bloedt.
Daerom (Heer zijt // mijn by altijdt
Met u Geest onderrichten)
Als 't vleys (in strijdt) // doet poogh, en vlijt
Om dooden met zijn schichten
De waerde ed'le Ziel,
Die oyt haer aen u hiel
Op dat sy, door verniel
Niet waer gebracht ter schanden,
En t' geener tijdt, en viel
Wt u genaed'ge handen.
't Brosch aerden vat
Is 't gene, dat
Tegen den geest, met list // op-hist,
Maeckt soo (al wat)
De Ziele mat
Door onderlingen twist.
De wereld lacht // oock onbedacht,
In onnut ydel poogen,
Met pronck, en pracht,
Al dagh en nacht,
| |
[pagina 410]
| |
Den Christen, voor de ooghen,
Komt doch (o Godt) te baet'
Behoud my, voor onmaet:
Op dat ick tot haer daedt,
Noch tot haer lust vervalle:
Want sy bekoort tot quaedt
En is sondigh in alle.
O Heere Godt,
Hoe menigh bot
Naem Christen, roemt u Kerck,
Al sterck
Die zijn genot
Neemt, van u, tot
Lof, zijnder handen werck.
Hoe menigh siet // die Christen hiet
Doet waen, soo omme sollen,
Dat sijn gebiedt // ooghd', anders niet,
Dan wroeten met de Mollen,
In d' aerdtsche dinghen blindt
Verdwaesd', en onbesind
Soo yemandt hem begind
In 't Geest'lijck t' onderwijsen,
Die maeckt sigh onbemindt
Off most sijn wegen prijsen,
O Vader keerd,
Soo quae begeerd
Van my u arm knecht // oprecht
De kleynheydt (weerd)
Christi mijn leerd
Off 't vleesch daer tegen seght.
O! Goddelijck woordt // baerdt onachtigh voort
In mijn een Gheest'lijck wesen
Wordt ick bekoord // door list gestoordt
| |
[pagina 411]
| |
Behoud my sonder vreesen:
Voor 's duyvels loos bedrogh,
Voor valsheydt vol van logh,
Voor alles wat mijn noch
Mocht in sijn garen stricken,
Breeckt sijn aenslagen doch
En all' zijn netten sticken:
Want menigh wordt
Ter neer gestort
In geest'lijck' hoovaerdy // en zy
Loopen te kort:
En meynen, vort
Een aer te zijn voorby.
Hoe menigh staet // niet nae de daet
Maer na den blooten name:
Vol nijd // en haet
Sijn herte // laet
Hy blijven onbequaeme
Tot eenigh Godd'lijck doen,
In vleeschelijck bevroen,
(O Godt) wilt mijn behoe'n,
(Door u staegh mede-wercken)
En blijft mijn Ziele voe'n
Met Geestelijck verstercken,
Ick kenne mijn zwack,
En vall' oock strack,
Als ick u hulpe mis // gewis
Der sonden pack
(Vol ongemack)
Mijn dan te lastigh is.
Hoord de gebe'en // en siet bene'en
Op die u kracht behoeven,
Oeffend mijn le'en // nu als voorhe'en
In allerley beproeven:
| |
[pagina 412]
| |
Maer (Vader goedertier)
Geeft doch uytkomste hier,
Want ick op veel manier
(In menich zwaer bekoren)
Kome te vallen schier:
En soude gaen verloren.
V is bekendt
All' mijn ellendt,
Mijn wil in d' uwe vest // en 't best
Doch voren wend:
Een Saligh end
Behoed' ick voor het lest.
|
|