't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Fy schaemt u Brabandt seere, ofte: Van den sesten Psalm.
AEnhoort een liedt vol wonders,
Het is al wat bysonders
Dat ick verhalen sal:
Het is van een gevangen,
Die vry was in bedwangen,
En bly in 't omgeval.
Den vanger die hem leyde
En den kercker bereyde,
Lach selfs gebonden vast,
Hy klaegd' over sijn banden,
Nochtans geen menschen handen
Deden hem overlast.
Den vanger was seer druckigh,
En hy sagh aen geluckigh
Dien hy gebonden hiel:
En om sijn eygen leven
Met vreesen en met beven
Hy hem te voete viel.
't Schijnt wel een rasernije,
| |
[pagina 326]
| |
Dat die daer was een vrye
Sijn vrydom noch versocht:
Van een die hy gebonden
Had, en seer vast bewonden,
En in de hecht gebrocht.
Dit zijn Gods wonder wercken
Waer by men kan bemercken,
't Is niet altijdt soo 't schijnt,
De vrye zijn gevangen,
En die daer zijn in dwangen
Die leven ongepijnt.
Knechten sitten te Peerde,
En Vorsten, hoogh van weerde
Gaen neffens haer te voet:
Volheydt hebben de armen,
De Rijcke, vol van karmen,
Hebben gebreck aen goedt.
Blindt zijn dickwils de siende,
En die men somtijds miende
Onnosel, blindt, en slecht,
Hebben gesicht vol klaerheyd,
En Gods verborgen waerheyd,
In een gemoedt oprecht.
d' Apostels, als verleyders,
Die werden van de weyders
Des volcks vervolght, gehaet,
Geen wijse, noch geleerde
Aen Iesum en bekeerde,
Maer hebben hem versmaedt.
Wijsheyd is dickwils sotheyd,
Voor d' oogen van de Godtheyd
All' dingh anders bestaet,
De waerheyd is inwendigh,
De leugen seer ellendigh
Na 's menschen oordeel gaet.
|
|