't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijVoys: Al watmen hier op dese werelt siet. Ofte: Van d' Engelsche Fortuyn, &c.
DEn soeten dwanck
Van 't Euangelij soet,
Maeckt mijnen ganck
Gewilligh tot het goet,
| |
[pagina 132]
| |
Soo dat ick moet
Tuygen voor yder man,
De liefde doet
Dat vreese niet en kan.
Vreese der Wet,
Slaefachtigh my ghebiedt,
En altemet
Wt vreese doen ick yet,
En om 't geniet
Begin ick wel den strijdt,
Maer Liefde siet
Maeckt alle vreese quijt.
Liefde verteert
Haer selven onbeswaert,
En 's en begeert
Niet dat onwille baert,
Haer edel aerdt,
Noyt op vergeldingh sagh:
Want hare waerd'
Niemandt betalen mach.
Liefde ontfanght
Alles met danckbaerheydt,
En wats' uytlanght,
Geschiet uyt mildigheydt
Wijt uytgebreydt
Is sy boven natuur,
Haren arbeydt
Valt nimmermeer te suur.
Dit is den sin
Van al wat Godt beveelt,
Spiegelt u in
Dat Goddelijcke beelt,
Wt hem geteelt
Den Soon vol liefden gloet,
| |
[pagina 133]
| |
Die niet en heelt,
Van al sijns vaders goet.
Elck disch-genoodt
Hy aen sijn tafel reyn,
Willigh ontbloot,
En maecktet al gemeyn,
Wt sijn fonteyn
Drinckt elck wie daer komt,
Dit edel greyn
Heeft noyt yemant verdoemt.
Sijn wesen soet,
Elck een het leven gaf,
't Verkeert gemoedt
Valt selver van hem af,
Gelijck het kaf
Verweystert van den wint,
Sijn eygen straf,
Is hy, die 't quaet bemint.
O Liefden-vyer!
Dat deught volbrenght alleen,
Seer goedertier
Maeckt u met ons gemeen,
Op dat ons geen
Verkeertheydt en bevanght,
Want met u een
Wordt hy, die u aenhanght.
|
|