't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 94]
| |
Op de wyse: Daer was een Herder wijs vermaert, &c.
DAt eenigh Godlijck wesen soet,
Wilt uwen Geest bedouwen,
Op dat ghy met een reyn gemoet
Godts aensicht meught aenschouwen
Wiens suyver licht // de herten sticht,
Die vast op hem betrouwen.
Siet welcken liefde ons gheschiet,
Dat wy Godts kinders hieten,
Maer openbaer en ist noch niet,
Wat wy sullen ghenieten,
Wanneer hy sal // sijn liefde al
Over de sijne gieten.
Sijn Enghelen met soet gheluyt,
Sullen sijn uytverkoren
In allen plaetsen soecken uyt,
En brenghense te voren,
Daer sal niet een // hoe arm of kleen,
Voor hem blijven verloren.
Al zijnse kreupel, lam, of blint,
Veracht ende verschoven,
Alsmense reyn van herten vint,
Men salse brenghen boven:
Daer sullen sy // van herten bly,
Godt in der klaerheyt loven.
| |
[pagina 95]
| |
Want door de liefde die hy heeft,
Maeckt hyse hem ghelijcke,
Sijn eygen klaerheydt hy haer gheeft,
Al in sijns Vaders rijcke,
Sijn heerlijckheyt // is haer bereydt,
Op dat sijn liefde blijcke.
Veel duysendt heylighen valliant,
Sullen daer blincken schoone,
Ontfanghen van des Heeren handt,
Des levens rijcke croone,
Elck een sal daer // verschijnen klaer,
In sijn eyghen persoone.
De oude vrienden langh voorheen,
Ghestorven en vergheten,
Die sullen daer komen by een,
Hemelsche spijse eten,
Als sy verheught // en vol van vreught
Te samen zijn gheseten.
De schaepkens die nu zijn verstroyt
Hier ende daer verscheyden,
Die werden 't samen dan ghekoyt,
Het Lam dat salse weyden,
En nimmermeer // sullen sy weer
Van malkanderen scheyden.
Hoe lief'lijck sal met vreughden fijn
Dat soet gheselschap leven:
Elck een sal gheern de minste zijn,
Wt liefde soo ghedreven,
Waert mogelijck // het gantsche rijck
Souden sy overgheven.
Want sy als een doorluchtigh vyer,
Van liefden sullen gloeyen,
Al wat sy gheven goedertier,
Sal hondert-fout in vloeyen,
En haer fonteyn // en wordt niet kleyn,
| |
[pagina 96]
| |
Maer sy sal eeuwigh groeyen.
Al in haer Vaders lieve huys
Sijn wooningen by velen,
Daer sullen sy bevrijt van cruys,
Seer lieffelijck in speelen,
Dat duysent jaer // een dagh is maer,
Soo weynigh salt verveelen.
Wt aengeporde soete min,
Sullen sy met verkloecken,
Als Engelen vliegen uyt en in,
Malkanderen besoecken,
Want liefd' is daer // in 't openbaer,
Niet heymelijck in hoecken:
Hier is liefde met vlees bekleet,
Gekrenckt in haer vermogen,
Soo datmen niet soo klaer en weet,
Waer dat sy leyt gebogen,
Alleen present // is sy bekent,
Den Goddelijcken ooghen.
Het is de liefde wel een pijn,
Alsmense niet kan vaten,
Als sy dan sal soo kenbaer zijn,
Hoe wel sy haer uyt laten:
Met wat een vreugt // sal sy haer deugt
Wt-breyden boven maten.
Eensdeels is hier getuygenis,
Hoe groot de vreught sal wesen,
Godt aen te sien ghelijck hy is,
't Gedencken doet genesen:
Hoe veel te meer // als wy den Heer,
Aenschouwen in het wesen.
Wie dese hope in hem heeft,
Reynight hem selven mede,
Ghelijck hy reyn is, en hy leeft,
Met Godt in eenighede,
| |
[pagina 97]
| |
Al komter druck // oft ongeluck,
Inwendigh heeft hy vrede.
|
|