't Geestelijck kruydt-hofken

Het vier-en-dertighste Liedt,
Vande eenigheyt des Geests, waer in die bestaet, ende hoe dat in deselve ware ruste der zielen te vinden is, ende dat allen arbeyt buyten die vergeefsche quellinge is.

Op de wijse: O Schepper fier, &c.

DOet neerstigheydt,
O vrienden die Godt minnen,
Om te zijn van binnen
Vereenight in den Geest,
De eenigheydt
Moet ghy met Godt beginnen,
Soo ghy wilt ghewinnen
Vrede, der zielen feest,
Die den vrede soeckt van buyten,
Quelt hem selven met dispuyten,
In 't eenigh een,
Is rust en anders gheen.

Die aen 't verstant

Hem selven heeft ghebonden,
Dat hy heeft ghevonden,
En uyt de Schrift ghehaelt,
Stuck-werck ist, want
Daer zijn weer ander gronden,
Die tot allen stonden,
Bewijsen dat hy dwaelt,

[p. 92]

 

Godes vrede hoogh te loven,

 

Gaet alle verstant te boven,

 

In 't eenigh een

 

Is rust en anders geen.

 

 

 

Eenigh is Godt,

 

Eenigh zijn al sijn leden,

 

Vol liefden en vreden

 

In eenen Geest gebout,

 

Een is 't gebodt,

 

Al zijn 't verscheyden zeden,

 

Eenigh is de reden

 

Waer op 't geloove houdt:

 

Die 't geloove deylt in stucken

 

Dien en mach 't niet wel gelucken,

 

In 't eenigh een

 

Is rust en anders geen.

 

 

 

Van aenbegin

 

Zijn alle Creaturen,

 

Beelden en Figuren

 

Van 't waerachtige goedt,

 

't Heeft eenen sin

 

Na inhoudt der Schrifturen,

 

Om den mensch te sturen

 

In 't Godlijck wesen soet:

 

Neemt ghy 't beeldt voor 't ware wesen

 

't Sal u ziele niet genesen,

 

In 't eenigh een

 

Is rust en anders geen.

 

 

 

En Godes Rijck

 

Geleken by de zaden,

 

Dat wast op by graden

 

Inwendigh in den mensch:

 

't Komt niet gelijck,

 

't Zijn gaven der genaden,

 

Godts heerlijcke daden

[p. 93]

 

Zijn in der tijdt nae wensch,

 

Siet Godts liefde, siet Godts minne,

 

Siet Godts groote wijsheydt inne,

 

In 't eenigh een,

 

Is rust en anders geen.

 

 

 

Ionck zijnde 't kindt,

 

Met melck moetmen 't spijsen,

 

Daer nae onderwijsen

 

Wat hooger altemet:

 

Allenghs begint

 

't Verstant in hem te rijsen,

 

Endelijck de grijsen

 

Wort stercke spijs geset,

 

Wilt die spijse niet begeeren,

 

Die ghy niet en kondt verteeren,

 

In 't eenigh een,

 

Is rust en anders geen.

 

 

 

Liefde ist een,

 

Kennissen zijn de deelen,

 

Die Godt als Iuweelen,

 

Voor eerst den mensche geeft,

 

Waer liefd' is heen,

 

Daer vallen veel krackeelen,

 

Maer liefde kan heelen,

 

Want sy de volheydt heeft,

 

Christi liefde ongemeten,

 

Gaet te boven alle weten,

 

In 't eenigh een,

 

Ist rust en anders geen.