't Geestelijck kruydt-hofken

Het twee-en-dertighste Liedt, uyt den 62 Psalm.
Van de seeckerheydt der ghener die God tot eenen troost hebben, ende hoe ydel dat den mensche is die hem op yet anders verlaet.

Op de wijse: Komt O mijn vrienden bemindt. Ofte: O ghy Nimphe hoogh vermaert, &c.

MYn ziel is soo stil en soet,
Tot Godt die my bystaet,
Want hy is mijn Trooster goet,
Mijn hulp en toeverlaet,
Daerom sal // gheenen val,

[p. 88]

 

My doen storten nimmermeer,

 

En al ist // dat met list,

 

Op my werdt gewacht soo seer

 

Om te helpen van kant,

 

Als een hangende wandt,

 

En muur die hem buyght neer.

 

 

 

Sy versieren met voordacht,

 

Leugens om dempen my,

 

Sy geven goe woorden sacht,

 

In 't herte vloecken sy,

 

Haren raedt // my niet schaet,

 

Want mijn ziel staet heel en al

 

Op den Heer // die wel eer,

 

My behoedt heeft voor den val,

 

Hy is mijn hulp en troost,

 

En mijnen schilt altoost,

 

Dat ick niet vallen sal.

 

 

 

By Godt is alleen mijn heyl

 

Hy is mijn eer, mijn steen,

 

Aen sijn hulp en is geen feyl,

 

Hy ist, en anders geen,

 

Op hem bout // en vertrout,

 

Lieve lieden in den noot,

 

Schuddet uyt // en ontsluyt

 

Voor hem uwe herten bloot,

 

Maer op geen menschen siet,

 

Want sy en zijn doch niet,

 

Al schijnen sy seer groot.

 

 

 

's Menschen doen wel overleyt,

 

Soo vintmens' al te saem,

 

Lichter dan de ydelheyt,

 

Al zijn sy groot van naem,

 

Op onrecht niet en hecht,

 

Noch op stouten hoogen moet,

 

Vliet geringh // alle dingh

[p. 89]

 

Dat van selfs verdwijnen moet,

 

Soo ghy rijckdom ontfanght,

 

V herte niet en hanght

 

Aen dat tijdelick goet.

 

 

 

Godt heeft voortijdts wel geseyt,

 

Een dierbaer weerdigh woort,

 

En met groote soetigheydt

 

Heb ick 't somtijdts gehoort,

 

Dat de macht // en de kracht,

 

Om te helpen is alleen

 

By den Heer // daerom keer

 

Ick tot hem, en anders geen:

 

Ghy Heere zijt soo goet,

 

Na dat een yder doet,

 

Betaelt ghy groot en kleen.