't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 83]
| |
Voys: Menenaers u verkleent. Ofte: Van Helena, &c.
O Heyligh suyver een,
Fonteyne alles goets,
Daer ghy bewoont alleen,
Ten Tempel des gemoets,
Wat isser overvloets,
Van Goddelijcke weelden,
Daer blijft in soo veel soets,
Geen plaetse voor de beelden.
Hemelsche Bruydegom,
V lieffelijck aenschijn,
Dat neyghet hem al om,
Tot die de uwe zijn,
Ghy trecktse al tot dijn,
Wt kracht van uwer minnen,
Want uwen soeten wijn,
Berooft verstant en sinnen.
V edel suyver licht,
V Goddelijcke aert,
V vriendelijck ghesicht,
V liefde tot hunwaert,
Een weder-liefde baert,
| |
[pagina 84]
| |
Sy worden soo ontsteken,
Als ghy in haer verklaert,
Haer herte schijnt te breken.
Want als de ziel aensiet,
V heyligh wesen puer,
Soo heeftse groot verdriet,
Hier inde creatuer,
Stondet in haren kuer,
Sy liep uyt hare krachten,
Doch haer bestelde uer,
Wil sy van u verwachten.
Om uwent wil sy dient,
De ydelheyt O Heer,
Ghy zijt haer sulcken vriendt,
Sentse vry heen en weer,
En drucktse vry ter neer,
Ist u Godlick behagen,
Gewilligh u begeer,
Sal sy uyt liefde dragen.
V liefde is soo vast
In 't binnenste geprent,
Soo dat sy door geen last,
Druck lyden noch torment,
Kan werden af gewent,
Van uwe soete minne,
Al wat ghy haer toesent,
Dat treckt haer tot u inne.
Ghy zijt in haer, en sy
Is oock in u altijdt,
Wat sy doet dat doet ghy,
Haer lijden ghy oock lijdt,
Haer strijdt is uwen strijdt,
Haer vreuchd' is u vermaecken,
Met haer ghy eenigh zijt,
Daerom zijn 't uwe saken.
| |
[pagina 85]
| |
O wonderlijcke God,
Die hem met u verbint,
Al wordt hy hier bespot,
Hy weet wat hy bevint,
Hy weet wat hy bemint,
't Is hem te sien gegeven,
Maer die daer zijn verblint,
Oock na haer blintheydt leven.
|
|