't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Van den 103 Psalm. Mijn ziele wilt den Heer met Lof-sangh.
HEylige geest, fonteyne aller goeden
Salf-Olye der Christ'lijcker ghemoeden,
Vervult ons hert met u Hemelsche kracht
Wtdeylster van de Goddelijcke minne,
Maeckt ons bequaem, op dat wy recht van sinne,
V heerlijckheydt uytbreyden met aendacht.
| |
[pagina 75]
| |
Heylighe Geest ghy zijt een eeuwigh wesen,
Geen Creatuer, die men kan sien of lesen
Doch Creatuer van u getuyg'nis geeft,
Want de Heyl'ge menschen van u ghedreven,
Hebben de schrift door u wijsheydt beschreven
Waer van 't vernuft geen recht begryp en heeft.
Want ghy zijt reyn, eenvuldigh van manieren,
De wereldt wil haer wijsheydt hoogh vercieren,
S' en kent u niet, o Duyve soet van aert
Haer wijsen in haer eyghen wijsheydt dolen,
En u wijsheyt die blijft voor haer verholen,
Die ghy alleen den kleynen openbaert.
Heylighe Gheest, Ghesante uyt den hoogen,
Ghy stelt den mensch de liefde Godts voor oogen,
Om te bewegen sijn versteende hert,
Wat sonden dat den mensch hier heeft begangen,
Daer van sal hy vergiffenis ontfangen,
Maer die u lastert niet vergeven wert.
God'lijcke strael, seer suyver van naturen,
In een quaet-will'ge ziel kont ghy niet duren,
Maer die u stemme hoort en u op doet,
By dien komt ghy seer lieffelijck ghestreken,
En reynigt hem van alle sijn gebreken,
Ia tot een Tempel maeckt ghy sijn gemoedt.
| |
[pagina 76]
| |
Door u beleydt den Vader uyt den Throone,
Met Iesum Christum sijnen lieven Sone,
Komen te saem woonen by s'menschen kindt
Siet daer een hutte Godes by de menschen,
Wat mach men soeter paringe gewenschen
Het is de hooghste vreughde die men vindt.
O soete kracht van Godt neder gesonden
Om 'smenschen hert met liefde te doorwonden,
Om 'smenschen hert te openen 't verstant,
Om 'smenschen hert te drijven en te leyden,
Om 'smenschen hert Godt-formigh te bereyden
Om 'smenschen hert te sijn een seker pandt.
Dit seker pant Godts kind'ren wert gegeven
Dies sy met hem in waren vrede leven
Lieff'lijck ghetroost en van vreese bevrijt
Want hy die vreest heeft eenighsins noch pijne,
Maer die daer heeft der liefden medicijne
Gestadigh is hy in den Geest verblijdt.
Heylige Geest, men hoort wel u geruchten,
Maer daer ghy woont daer sietmen uwe vruchten,
Vyerige liefd', en inwendighe vreughd,
Een vreetsaem hert seer vriendelijck en goedigh,
Vol van geloof, geduldigh en sachtmoedigh
Met matigheyt bequam tot alle deught.
| |
[pagina 77]
| |
Godts kinderen die van u werden gedreven,
En is geen wet noch regel hier gegeven,
In alle waerheydt ghy haer leyden sult.
Leer-meesters vreemt mogen sy wel ontbeeren,
V salvinge haer alle dinck kan leeren,
Want door de liefde werdet al vervult.
Ghy maecktse een die eerst waren verscheyden,
By u en is geen Iode, Grieck, noch Heyden,
V tael verstaet elck een in sijn geweet,
En die van uwen wijn is in geschoncken
Die smelt in liefd' en wort daer van soo droncken,
Dat hy hem selfs en alle dingh vergeet.
Sorgh hy verliest, oock lust tot dese goeder',
Hy weet van moeder, suster noch van broeder,
d' Oude gewoont gaet al uyt sijnen sin,
Soo dat hy met hem selven is verlegen,
Even gelijck de droncke menschen plegen,
Heylige Geest dat doet u soete min.
Heylige vloedt van boven af gevloten
De ziel daer ghy u selfs hebt in gegoten,
Heeft troost en vreught oock midden in 't verdriet,
Sy is door u verzegelt en verbonden,
En in de liefde Godts so gantsch verslonden,
Al heeftse kruys nochtans s' en wanckelt niet.
| |
[pagina 78]
| |
Heylige Geest, de ziel daer ghy woont binnen,
Geen Creatuer en kanse overwinnen,
Want sy staet vast door u in Godt gegrondt,
In Godt die daer de meeste is van allen
Wiens stercke handt sy niet en mach ontvallen,
En dat uyt kracht van Godts eeuwigh verbondt.
|
|