't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 45]
| |
Op de wijse: Het daget uyt den Oosten, &c.
MEt tranen moetmen klagen,
Met droefheydt en misbaer,
Dat meest de menschen jagen,
Haer meeste schade naer.
't Is niet om uyt te spreken,
Wat scha de ziele naeckt,
Wou 't harde hert eens breken
Daer God soo seer nae haeckt.
't Is Christus meeste lijden,
En 't druckt sijn leden meest,
Dat meest de menschen strijden,
Al tegen Godes Gheests.
Sijn liefd' die doet hem weenen,
Siet eens sijn bloedigh zweet,
Dees herten zijn als steenen,
Die dit noch voelt noch weet.
Hoe vyerigh Godt ons minde,
Dat blijckt tot deser stondt,
Och die dit recht versinde,
Sijn ziel waer haest gesondt.
Godts liefd' breeckt uyt sijn herte,
Dat is door sijnen Soon,
Sijn liefd' is al sijn smerte,
Aen 't kruys hanght liefd' ten toon.
Aen 't kruys seer hoogh verheven,
Op datmen 't wel sou sien,
Wilt hem nu weer aenkleven,
Wt liefd' u dienst aenbien.
Dat sal sijn pijn versoeten,
| |
[pagina 46]
| |
En dit's u Medecijn,
Met sterven moet ghy 't boeten,
Sal hy u leven zijn.
Daer is gheen ander leven,
Al 't ander is een doodt,
Door 't doodigh leven gheven
Komt ghy in 's levens schoot.
Dit sterven is 't versaken,
't Ontsegghen d' eyghen wil,
En nae Godts wil te haken,
Want dit 's alleen 't verschil.
Wilt u dan inwaerts keeren,
Met hert, sin en ghemoedt,
Daer sal sijn Geest u leeren
Wat voortaen wesen moet.
Ghy moet u onderwinden
Te sien d' inwendigheydt,
Dan sult ghy ondervinden
V groot' ellendigheydt.
Dat sal dan suchten baren,
En weenen dagh en nacht,
Dus komt men tot beswaren,
Daer Godt nae heeft ghewacht.
Hier ist nu tijdt te buyghen,
Met een ghebroken hert,
V voedtsel moet ghy suyghen
Wt tranen, vol van smert.
Dan soeckt men Godes gracy,
Den last is al te swaer,
Dan roept de ziel, eylacy!
Of ick ontladen waer.
Gods kracht komt hem omschijnen,
Hier toont hem Christus 't licht,
Hier moet hy schier verdwijnen,
Door 't sien van dit ghesicht.
| |
[pagina 47]
| |
Hier wordt den Soon geboren
Wt dese vruchtbaer aerdt,
Och wilt hem niet versmoren,
't Is al te grooten waerdt.
Maer let wel op sijn woorden
Hoe lieflijck hy u leert,
't Swaerst datmen van hem hoorden,
Dat 's nu met min verkeert.
Soo wil ick u ontladen
Van al u sonden-last,
En ick wil u versaden
Van 't geen daer ghy na vast.
Ghy moet met lijden strijden,
Want hier is d' enge poort,
Na strijdt sult ghy verblijden,
Dus gaet maer spoedigh voort.
V rust die is voor handen,
Die leyt op u en wacht,
Och breeckt door d'aerdsche banden,
En bidt aen Godt om kracht.
Hy sal u kracht verleenen,
Als ghy u onmacht kent,
Wie hem meest gaet verkleenen,
Hy meest sijn gracy sendt.
In 't laeghste leyt u ruste,
Godts Geest die vloeyt daer heen,
Als Godt is al u luste,
Soo zijt ghy twee maer een.
O aldersoetste leven,
O aldersoetste lust!
Waer lust is wech gedreven,
Daer leyt nu Godt sijn rust.
De slangh is hier verdwenen,
't Vleys-lust is hier gedoodt,
Het oud is nu al henen,
| |
[pagina 48]
| |
't Nieu isser in gepoot.
Hier springht de nieuw Fonteyne,
Hier vloeyt den nieuwen wijn,
Hier smaeckt men Godt alleyne,
Al 't oud' is ziels fenijn.
Hier groeyt den Boom des Levens,
In 't nieuwe Paradijs,
En Godt schenckt daer benevens
Sijns levens soete spijs.
Van vreughden moetmen springen,
Van vreughde weenen mee,
Van vreughde moetmen singen,
Want Godt beweeght de stee.
Van vreughden wordt men droncken,
Het dringht door al de lee,
En 't dropjen wordt versoncken,
In d' aldergrootste zee.
Men wordt soo gantsch verslonden,
In dese vreughden-gloet,
Gheen tongh en kan 't verkonden,
't Is 't aldersoetste soet.
O mensch dit moet ghy derven,
En erven tegendeel,
Soo ghy niet al gaet sterven,
Gheen deel, maer al geheel.
Ey lieve kent u waerde,
De waerde van u ziel,
Want al de heele aerde
Gheen waerde daer by hiel.
Kan u 's vleeschs lust bekoren,
En maer een handt vol vreught,
Waerom laet ghy verloren
Een vreught vol van geneught?
Hebt ghy wel eens te degen
Op 's Wereldts doen gelet?
| |
[pagina 49]
| |
Hoe meer en meer verlegen,
Hoe meer en meer verlet.
Wat is doch 's Wereldts wesen?
Wat wint hy die dit wint?
Wint sal sijn Rijckdom wesen,
Want al sijn winst is windt.
O mensche! laet u raden,
Godt bidt u als een vrient,
Waerom wilt ghy versmaden
Dat u soo noodigh dient?
Ons Heer doet ons verkonden,
Dees wonderlijcke Feest,
Soo ghy dit wilt doorgronden,
Soo leeft hier na den Geest.
|
|