't Geestelijck kruydt-hofken
(1657)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
Op de wijse: Alst begint.O Liefde, hoe vyerigh is uwen gloet
In diep ootmoet,
Ghy gaet te boven de felle doodt
In krachten groot.
Een vlamme des Heeren zijt ghy genaemt
't Welck oock betaemt
Want ghy verbrant door uwe min
Den aerdtschen sin.
Ghy zijt dat alderhooghste goet,
O Liefde soet!
Want al wat sonder u gheschiedt
't En geldt al niet.
't En geldt geloof, noch oock kennis,
Noch geen aelmis,
Noch gruwelijcke martely
Ist sonder dy.
Geen eygen liefde ghy en zijt
Om u profijt,
O neen: soo wie u dit na geeft
V niet en heeft.
V wesen is vol vriend'lijckheyt,
Langhmoedigheydt,
Niet op geblasen, nydigh, noch
Met geen bedrogh.
Geen dingh ghy u verdrieten laet,
Hoe dat het gaet,
En van erge gedachten ghy
Zijt altijdt vry.
In 't onrecht ghy niet en verheught
| |
[pagina 7]
| |
Maer hebt u vreucht
In reyne waerheydt blydelijck,
Niet ydelijck.
Seer goedertieren ghy verdraeght
Wat u mishaeght,
Gelooft, en hopet alle dingh
Soo sonderlingh.
Die hem tot u vyandigh toont,
Met goet ghy loont,
Dat sonder dy is swaer gewicht,
Dat maeckt ghy licht.
Ghy gaet door water en door vyer
Door veel dangier,
Met vreugden acht gy kruys en druck
Voor groot geluck.
Want daer en is geen creatuur
Tot geender uur,
Die uwe leden nu oft dan
Gescheyden kan.
Te recht ghy wert genaemt daerom
De gantsche som
Van Godts Geboden altemael,
En 't principael.
Die u dan heeft, die heeft het al,
En daerom sal
Hem noodigh wesen nimmermeer
Een ander Heer.
O eeuwigh vyer! dat niet vergaet,
Komt ons te baet,
Verslint al ons' inwendigheydt,
Maeckt ons bereydt.
Maeckt ons bereyt door uwen brand,
En in ons plant
Een reynen yver, die ons leydt
In eenigheyt.
| |
[pagina 8]
| |
Godt is de Liefde, Ioannes schrijft
Wie in haer blijft
Die blijft in God, en God in hem,
Noyt soeter stem.
|
|