Gheestelijcke Harmonie

Van veel-der-leye en uyt-gelesen, soo Oude als Nieuwe, Catholijcke kerckelijcke Lof-sanghen, Leysenen, ende Liedekens op die principaelste Feesten ende Getijden des Jaers, die men in't Vorstendom Cleven by den Catechismus singht

* C L I V. De droefheyt van Maria, staende by het Cruys van haren Sone.

Stem: Ick gingh my lest vermeyen,

GEen leger van Soldaten,

Heeft konnen u doen laten

Het Cruys, O Moeder Godts.

Veel min de vrees des doots

V Soon aen't Cruys verheven
Tot 't eynde van sijn leven

Stantvastigh ghy by staet,

Wie dat vlucht wie dat gaet.

Dat heeft u hart doorsneden,
Dat in geen van sijn leden,

Een lit geheel ghy vint,

In hem du ghy bemint!

Het bloet loopt uyt sijn oogen;
Als pesen van de bogen;

Gespanne, ja veel meer,

Siet ghy sijn armen teer!

Sijn doodelijcke wonden!
Sijn leet u hart door gronden,

Sijn naecktheyt ende pijn,

[p. 245]

 

Sijn smert de uwe sijn

 

[Sij]n schudden doet u beven,

 

[Het ne]emt u ziel en leven!

 

Dat hem wort aengedaen

 

Blijft in u herte staen!

 

[On]der sijn woorden seven,

 

[Die h]y aen't Cruys gegeven,

 

Hoort ghy, Vrouw siet u Kindt,

 

Johannes van my bemint.

 

[Me]t pijnen uytermaten,

 

[Gy h]ebt my Godt verlaten,

 

[R]iep hy o groot torment!

 

[u] Vrouw, alleen bekent.

 

[Vo]rders hoort ghy hem klagen,

 

[Die n]oyt sprack in sijn plagen,

 

[V]an sijn dood'lijcken dorst,

 

Dat u hart heel doorborst!

 

[Het] laeft met luyder kele,

 

[In u h]and, ick bevele.

 

Mijn Ziel, ò Vader Godt,

 

[H]oe raeckt u hert in slot!

 

[Pri]nces der Martelaren,

 

[Geen] Zee kan met sijn baren

 

[U] Liefde vlammen groot

 

[U]yt-doven nogh de doot!

 

[Wa]nt u Soons'lijck gehangen,

 

[Hebt] ghy van't Cruys ontfangen,

 

Doorwont naeckt en bloot

 

Geleydt op uwen schoot:

 

[O] maeght o zee vol rouwe,

 

[Niem]andt wilt ghy betrouwe,

 

[U] eygen vleesch en bloet:

 

[U] trouwe liefd' dit doet.

[p. 246]

 

In 't graft gaet hy hem dragen,

 

Met suchten en droef klagen

 

Hoe 't zwaert u hart door snijt,

 

Noyt tegen Godt ghy strijdt.

 

O Moeder Godts laet blijcken,

 

Dat noyt ghy wilt af wijcken,

 

Als my de doot aenrandt,

 

My met Liefde brandt.

 

Van 't quaet wilt my beschermen,

 

Ontfangen my in u ermen,

 

Hierom ick voor u kniel,

 

Geeft rust mijn naeckte Ziel.