Gheestelijcke Harmonie

Van veel-der-leye en uyt-gelesen, soo Oude als Nieuwe, Catholijcke kerckelijcke Lof-sanghen, Leysenen, ende Liedekens op die principaelste Feesten ende Getijden des Jaers, die men in't Vorstendom Cleven by den Catechismus singht

* C L I I X. [Van d]e Droeve Mysterien des bitteren lijden Jesu Christi.

Stemme: O Schoon Cato.

[TReur]t menschen, vlijt de sonden kleyn en groot
[Want] Godt den Soon benauwt is totter doodt

[p. 242]

 

Siet hoe bedroeft dat is sijn heel gemoet,

 

In't hofken sweet hy water ende bloet

 

Slaept ghy Apostels daer nu Jesus beeft

 

Wilt waecken met die u het leven geeft,

 

Ach menschen slaept gy in Jesus droeven val

 

Die drinckt den Kelck vol van bittere gal.

 

Hoort menschen hoort hy roept met droef getraen

 

Laet Vader desen Kelck van my gaen:

 

Och neen, vol is hy van het sondig fruyt,

 

Dien Jesus drinckt op ons gesontheyt uyt

 

Siet Judas komen met een valsch gemoet

 

Hy kust sijn Meester, en seyt weest gegroet

 

En Iesus spreeckt hem met een soet gelaet,

 

Waer toe vrint komt ghy, dat ghy God verraet.

 

Ach mensch helaes hoe is u Ziel bezwaert

 

't Was beter dat ghy noyt geboren waert,

 

Met Judas dickwils oock verraet gy Godt

 

Als ghy door schult den Hemel doet in slot

 

Hy vraeghden, wel wie soeckt ghy vrienden hier

 

Dat ghy komt loopen met soo groot getier

 

Soeckt Iesum ghy: ick bin het, leyt hem voort,

 

Sy vallen door de kracht van Iesus Woort.

 

Hy laet sigh binden met een stercken koort

 

Dit siende Petrus, sloegh hy Malchus oor:

 

Maer Iesus seyde laet dit Petre staen,

 

Die't swaert ghebruyckt sal met het swaert vergaen.

 

Seer vast gebonden sleept men hem door 't gras.

[p. 243]

 

En brochten hem alsoo voor Caiphas;

 

Hier krijght hy slagen van een Yser'handt,

 

Die hy verdraeght; want hy van liefde brandt.

 

Men brenght hem voor den Rechter in der nacht

 

Daer men de wijsheyt Godts voor dwaesheydt acht

 

[A]ensiet hoe stil hy staet gelijck een Lam,

 

Die dees versaemtheyt voor sijn glory nam.

 

Het vonnis luyt dat hy aen een Pilaer,

 

[S]al krijgen slagen van haer allegaer:

 

[S]ijn heyligh bloet dat vloeyt van alle kant.

 

[O]m Ziel te wassen u onku[y]ssen brandt.

 

Maer laes! aenschouwt hoe wort ons licht verdooft

 

[Ee]n Croon van Doornen steltmen op sijn hooft?

 

[Ac]h sondaer! 't sijn u krollen en gestreel,

 

[Di]e sijn hooft quetsen tot in 't beckeneel.

 

[E]cce Homo! en isser geen genae,

 

[Vo]or hem die staet met uwe sond' belaen?

 

[Ne]en ? Kruyst hem, krust hem, roept men om het meest,

 

[Die] ons komt noden tot het Bruylofs feest.

 

[S]ijn Cruys draeght hy maer hy en kan niet gaen,

 

['t S]ijn de sonden die hem ter aerden slaen:

 

[Help]t menschen Jesus valt, hy kan niet meer,

 

[Af-V]eeght het zweet en bloet van Godt den Heer.

 

[Hy] sterft al aen het Kruys, den Hemel treurt;

[p. 244]

 

Aenmerckt hoe dat de aert van droefheyt scheurt;

 

Blijft Sondars nogh u hart gelijck als loot

 

Daer Iesus sterft voor u de bitter doot!

 

Roept dan Sondaer, roept in dees hoogen noot,

 

Genae'n Iesus, door u droeve doot:

 

Al mijne Sonden aen u Cruys gelijck

 

Wil ick gaen binnen, leyt my in u Rijck.