Gheestelijcke Harmonie
(1722)–Anoniem Geestelijcke harmonie–
AuteursrechtvrijVan veel-der-leye en uyt-gelesen, soo Oude als Nieuwe, Catholijcke kerckelijcke Lof-sanghen, Leysenen, ende Liedekens op die principaelste Feesten ende Getijden des Jaers, die men in't Vorstendom Cleven by den Catechismus singht
Op de Wijse. Carileen, en wilt u niet verschuylen.1. KOmt en eert, een man van Grooten waerde
't Is Gregorius bekant
Die van Godt hoogh geacht
Vyt ons geslacht
Nu sit verheven als een groote Sant;
Hy is geweest een Man op deser aerde,
Die gedaen heeft ons veel goet
Die ons uyt valsch geloof
En duyvels roof,
Bevrijd, en vermaent tot ware boet.
Laet ons eendraghtigh
Singen sijnen loff, Die ons gedagtigh
Is in s'Hemels hoff
Sijn deught, Mee vreught
Komt singen saem
Voldoet, onse goet
Vyt roept nu sijnen naem.
2. Hoort hy spreeckt seer veel bedroefde sughten.
Over Eer en digniteet
Waerom hy oock gevlugh
| |
[pagina 184]
| |
Sonder gerucht
Vyt Romen heel onbekent gekleet.
Soo werckt: (ey wilt het wel gedughten,
Vluchten hy voor 's werelts Eer,
Maer een light hem vertoont
En niet verschoont
Want dese demoedt behaeghd' den Heer
Al die't ligt sagen
Verheughden allegaer, Hy begost te klagen
Want het viel hem swaer
't Was hart, Hem smart:
Dees hoogen staet, die hy, alle ty
Soo dapper had versmaedt.
3. Openbaer sagh hy eens in voor tijden
Eenen Engel op en flot,
Die sijn sweert in de schey
Stack met beley
En doe hiel op den Grammigen Godt
't Is dan waer, dat Roma hy bevrijde
Van de pest en Godes straff
Want Godt den Heer het Landt
Sloegh met sijn handt
En ruckten een yder na het graff.
Doen moest hy wesen, Haren Advocaet
En waer in desen, Soo bedroefden staet
In noot, Seer groot
By Godt haer vrient, Hy haer allegaer
Versoende, dit besint.
4. Hy dan is die uyt de dolings paden
Engelant heeft eerst bekeert
Gebraght heeft tot het pandt
Van 's Hemels Stadt
En Godes wette heeft geleert.
| |
[pagina 185]
| |
Oock is wis seyt die beschrieft sijn daden
Dat hy heeft gesien een Duyf
Die op sijn schouder vloogh
Al van om hoogh
't Was Godes Geest die was de Duyf
Als hy schreef boecken,
Vloogh dit Duyfken af
't Quam hem besoecken
En het al in gaf
Sijn Leer, Heel teer
Die geeft de Kroon
Die vleyt en ons leyt
Reght in des Hemels Throon.
5 Hier moet nogh van ons worden beleden
Sijnen grooten heyligheyt
Al wat hy Godt verson,
Hy kriegen kon
Van sijn almogende Majesteyt,
Hoort eens dogh wat hy door sijn gebeden
Al versocht heeft uyt Godts schoot:
Hy dee Godts broodt in vleysch
Nae sijnen eysch
Verkeren en't vleysch wederom en Broot
Hy is dan maghtigh, Wel geheten Groort
Met bidden krachtigh
Helpt hy in dese noot,
Komt graegh, Niet traegh
Ons togh te baet
Ghy kent ons ellendt
Ey ons dogh niet verlaet
6. Mijn Patroon! slaet ons op my u oogen
| |
[pagina 186]
| |
Versterckt my in mijn levens endt
Gregori staet my by
Dat ick soo strij
Op dat my niet den vyant en schent
Siet uyt den Throon en hebt met my medogen
Verkrieght dat ick oock saligh sterf,
Helpt in den bangen noot
Als komt de doot
Op dat ick dan den hemel erf,
Ick sal dan singen, Met een blij gemoet,
Ick sal opspringen
In het opper-Goedt
Heel bly, All' ty
In's Hemels hoff
Met vreuht, wel verheught
Eyt-roepen Godes Loff.
|
|