Gheestelijcke Harmonie
(1722)–Anoniem Geestelijcke harmonie– AuteursrechtvrijVan veel-der-leye en uyt-gelesen, soo Oude als Nieuwe, Catholijcke kerckelijcke Lof-sanghen, Leysenen, ende Liedekens op die principaelste Feesten ende Getijden des Jaers, die men in't Vorstendom Cleven by den Catechismus singht
Stem. Nu myn Bruydt myn lief wilt komen, ofte Droeven Jesus vol van liefden.
LAten wy ons nederbuygen
Voor het heyligh Sacrament;
Laet ons mond, en hart getuygen
Dat Godts Soon hier is present:
't Sijn geen leugens, 't is waerachtig
Dat dit is Godts eenig Soon:
| |
[pagina 143]
| |
Is den Soon van Godt almachtig
Neergedaelt uyt 's Hemels Throon.
['t Is] die geen, die is geboren
[Uyt] een ongeschende Maeght?
['t Is] die geen die d'uytverkoren
[In sijn] hart en handen draeght:
['t Is] die geene, wien de Eng'len
In den Hemel singen loff,
['t Is] die geene, om wien heng'len
[Al de] Maeghden in Godts hoff.
['t Is] die d'hemel ende aerde
[Eertijdts] heeft gemaeckt uyt niet,
['t Is] die geen die ons herbaerden
[Door] sijn doot uyt 'thelsch verdriet,
['t Is] die geen voor wien is bange
[En] bevreest het helsch gespuys,
['t Is] die geen die heeft gehangen
[Aen] den galligh-boom des Kruys.
['t Is] die geene, die de Menschen
[Heeft] verlost door sijne doodt,
['t Is] die geene, om wien wenschen
Alle Menschen kleyn en groot:
['t Is] die geen die is verresen
Met een glorie uyt het gracht
['t Is] die geen wiens schoone wesen
[Van] ons allen wort verwagt.
['T is die geen] die gevaren
[Met Triumph] ten Hemel waert,
['t Is] die sal by een vergaren
[All'de] Menschen van dees aerdt:
['t Is] die geen die is geseten
[Aen] sijns Vaders reghterhandt
| |
[pagina 144]
| |
't Is Jupijn' dien Godt te weten
Die regeert des Hemels Lant.
't Is den Heer, den Heer der Heeren,
Soo den Heer ons selfs beleyt,
Die zijn lichaem ons vereeren
Heeft gewilt op stervens tijt:
Hy heeft sig ons na-gelaten
Onderschijn van broot en wijn,
Daer en baet geen tegen-praeten
Want't zijn eygen woorden zijn.
Des soo laten wy loff geven
Aen den aldergroosten Heer,
Die op't eynde van zijn leven
Ons gedaen heeft dese Eer.
Lieven Iesu wy neer knielen
Voor't hooghweerdigh Sacrament
Draegt dog sorgh voor onse Zielen
Vwe oogen tot ons went.
Went tot ons u soete oogen,
Maer doch oogen vol genae,
Wilt ô Iesu niet gedogen
Dat ons hinder doe den quae.
Wilt ô Iesu ons beschermen
Van des duyvels vuyl gebroet,
Wilt ô Jesu ons ontfermen,
Doet ons hier en namaels goet.
|
|