Gheestelijcke Harmonie(1722)–Anoniem Geestelijcke harmonie– AuteursrechtvrijVan veel-der-leye en uyt-gelesen, soo Oude als Nieuwe, Catholijcke kerckelijcke Lof-sanghen, Leysenen, ende Liedekens op die principaelste Feesten ende Getijden des Jaers, die men in't Vorstendom Cleven by den Catechismus singht Vorige Volgende [pagina 49] [p. 49] X X X V I I I. AN Kersmis avont in der stil, Een dieper slaep my overviel, Met vreughden gants begossen, Mijn ziel ontstuck veel soetigheyt Van honingh en van rosen. My droomden hoe een Engel quam, En furt my bis geen Bethlehem, In Juden Lant soo verre, Groot wonder dingh sich daer begaf, Hoort toe een nye meere. In eenen Stal ginck ick hin in, Daer in een Os, en Ezelin, Haer hoy by den kribken aten, Van edeler art, een Jonckfrou zart Klaeglick by ihnen sate. Een kindeken naeket en bloot, Sat in der Edelen Jongfrou schoot Es luchten als de Sonne; Sijn ogskens sloten immer voor, Wie levendige bronnen. Dit kindeken waer de gewaltig Godt, Der Hemelen en Erdt erschapen hadt, Der alle dier bekleydet: Die werelt erkent den Schepper niet, Kleyn hulp waer hem bereydet. Sijn sarte hende en sueseleyn Die beefde van grooter pijn, Die scarpe kelt hem brennet Sijn aengesicht, want hy hin und her, Oft hem die werelt oock kennet. In arme slechte windelen, [pagina 50] [p. 50] Want die Jonckfrouw dat kindeken in: Dedt hem ins kribben neigen, Dit was der throon daer Salomon Sijn wijsheyt wolte erziegent Dat Osken, en dat Eselken, Erkanten selfs den Heeren fijn, Haere knien deden sy biegen Dat kribken geven sy gern daer Den Kindeken voor eene wiegen. Dat Osken liet zijn adem gaen, Wael op Edele Kindeken schoon, Dat hem zijn lijff erwermet; Alle menschelick hulp was wijt van hem Dat vee sich zijn erbarmet. By 'r Kribbeken knielt een Alder man, Die badt dat schoone Kindeken an, En kuste hem zijne voeten: O sondaer komt ghy oock hier by, Doet uwe sondt hier boeten. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij