De fragmenten van de Limburgse 'Floyris en Blantsefluor'

Fragment 16: Het koninkrijk in nood

[..........] grote not. ⁺
Din lant wir te stóret, ⁺
dine lute te fóret. ⁺
Al din coninclike lant
dat stat nů in vremeder hant.
Dů bist dines vater erve.
Ne lat uns níet vertérven. ⁺
Wir ne muge nimenen vinde,
die uns helpen [wilde].
Din můter is vil siec.
Sie ne mac uns bescirmen niet.
Here, com ten lande
ende lat uns niet bit scanden
vremeden heren dienen.’
Dus spraken die brieve. ⁺
Do Floyres gehorte
siner vriende worte ⁺
ein teil her des under quam ⁺
ende sat als ein rowíg man.
Leit was eme sinis vater tot.
Dog vergat her allir not
dur Blantseflůr, sin scone wif.
Die hatte her lief al sin lif. ⁺
Do nam dat kint bidirve
orlof ten co[ninge .....] ⁺

Vertaling

[.........] grote nood.
Uw land wordt verwoest,
uw mensen onderworpen.
Heel uw koninkrijk
is nu in vreemde handen.
U bent de erfgenaam van uw vader.
Laat ons niet te gronde gaan.
We kunnen niemand vinden,
die ons zou willen helpen.
Uw moeder is ernstig ziek.
Zij kan ons niet beschermen.
Heer, kom terug naar uw land
en laat ons niet op smadelijke wijze
vreemde heren dienen.’
Zo luidden de brieven.
Toen Floyris de woorden
van zijn vrienden hoorde,
schrok hij daar erg van
en zat er verdrietig bij.
De dood van zijn vader deed hem verdriet.
Maar alle ellende vergat hij
door zijn mooie vrouw Blantsefluor.
Die beminde hij heel zijn leven lang.
Toen nam de brave jongeling
afscheid van de koning [.....]

+ 344-357 In het Frans eindigt het verhaal totaal anders. Ridders brengen de tijding dat de beide ouders van Floris zijn gestorven. Ze verzoeken Floris namens zijn hoogste vazallen naar zijn land terug te keren. Alles is er vredig. Zonder problemen kan hij het koninkrijk beërven.

+ 345 ‘wir’, lees ‘wirt’. Vorm van het werkwoord ‘werden’. ‘te storet’. Van het werkwoord ‘te storen’, verwoesten, vernietigen.

+ 346 ‘te foret’. Van het werkwoord ‘tevoeren’, te niet doen gaan, onderwerpen. De Smet vertaalt met: verstrooien.

+ 350 ‘verterven’. Van het werkwoord ‘verderven’, ten gronde gaan.

+ 358 ‘brieve’. Mv. van ‘brief’, brief, akte, vgl. A, v.. 3214: ‘briés’.

+ 360 ‘vriende’. Vrienden of bloedverwanten.

+ 361 ‘ein teil’. Een deel, een beetje. We vatten het op als litotes en vertalen met: heel erg. ‘underquam’, vorm van ‘undercomen’, schrikken.

+ 366 Steinmeyer leest hier ‘als sin lif’.

+ 368 ‘orlof’. Oorlof, permissie, in de betekenis: permissie vragen om afscheid te mogen nemen. Vgl. A, v. 3275: ‘Molt boinement a pris congié.’