Veelal bestaan dit soort lijstjes dan ook alleen uit de terugvertaalde Japanse titels, zonder dat er een poging is gedaan context te bieden die enig licht kan werpen op de gedachtegang erachter. Kennis van de plaatselijke context verklaart bijvoorbeeld waarom Napoleon Dynamite (2004), een cultkomedie over een teruggetrokken, nerdy jongeman die zich ontpopt tot antiheld, in Japan werd uitgebracht als Basu otoko, oftewel Bus Man: die release kwam namelijk in de slipstream van de Japanse mediasensatie Densha otoko of Train Man, eveneens een comedy over - u raadt het al - een teruggetrokken, nerdy jongeman die zich ontpopt tot antiheld.
Soms echter is de achterliggende redenering dusdanig helder dat het negeren ervan een even krampachtig als misplaatst superioriteitsgevoel van de kant van de schrijver onthult. Dat de remake van Karate Kid (2010) in Japan werd uitgebracht als Besuto Kiddo, oftewel Best Kid, is misschien wat gegniffel waard, maar laat zich heel logisch verklaren door het feit dat de jonge held in deze nieuwe versie in China kungfu leert (van Jackie Chan, nota bene) en ze in Japan uiteraard op de hoogte zijn van het verschil tussen kungfu en karate. De oorspronkelijke titel is hier dus de rare; alsof je een film over een jonge wijnmaker in Frankrijk Jenever Kid noemt.
Auteursrechtelijk beschermd
