Der fielen, rabauwen, oft der schalcken vocabulaer
(1563)–Anoniem Der fielen, rabauwen, oft der schalcken vocabulaer– Auteursrechtvrij
[Folio B6r]
| |
langhe alle dage van huys tot huys willen gaen tot dat sy drie vrome menschen vinden die haer drie gantse aelmoessen gheuen. ¶ Ende een vroom mensche dien si dan aldus bidden spreect tot haer. Wat is een gantse aelmoesse. Ende die dutser spreect, een blaffaert oft een half vieryser, ende dier moet icker alle daghe drie hebben, ende ick en mach niet minders nemen, want die bedeuaert en soude my anders niet helpen. Die sommige van desen bedelen aldus op eenen stuuere, sommighe die bedelen op eenen haluen braspenninck, ende sommighe op eenen haluen stuuere, nae dat sy die luyden rijc bemercken. Ende sy segghen, dat sy die aelmoessen moeten hebben van eenen onuersproken mensche. Ende dan zijn die vrouwen die aldus ghebeden worden, also hooueerdich eer si onvroom gheheeten souden zijn, dat si lieuer geuen twee blaffaerts oft stuuers. Ende sy wijsen den dutseren van der eendere tot der andere. Ende dese schalcken gebruycken noch veel andere woorden die hier niet | |
[Folio B6v]
| |
ghenoemt en zijn. Item namen der blaffaerts eens daechs wel hondert, waert datse yemant haer gaue, ende het is al gheloghen wat si segghen. Item dat heet oock ghedutst, als een bedeleer voor dijn huys coemt ende spreeckt. Lieue vrouwe ick soude v bidden om eenen lepel met boteren, ick hebbe veel cleyne kinderkens, dat ic haer een soppe maecken mach. Item om een ey, ick hebbe een kinderbedts vrouwe van acht daghen. Item om eenen dronc wijns, ick hebbe een siecke vrouwe, oft een siec kint dat leet ende sterft. Ende als dese eenighe vrome menschen by haer wooningen sien comen, soo legghen si haer kinderen int bedde ende binden haer eenen leelijcken doec om haer hooft, gelijck oft si cranc waren, ende si doense deerlijc crochen ende stenen. Exempel. Thantwerpen was een eerlijc man die dickwils arme menschen ginc besoecken om caritate te doen. Ende de- | |
[Folio B7r]
| |
se wordt in een huys naegheroepen, daer sy seyden dat haer dochter seer cranck was. Ende als die vrome man by die dochter quam, soo mercte hy dat de dochter seer blosende was, ende hy sloech dat decsel op, ende daer vant hy die dochter met cousen ende met schoenen, al droncken zijnde, in dat bedde ligghen. Dese selue man werdt van andere dutseren desghelijcx in gheroepen, ende dese seyden hem dat haer kint by na al steruende in zijn verscheyden oft vonnis lach: Ende door charitate wilde hy dat kint besien, maer hy vant int bedde eenen hont ligghen, die in sommige cleederen alsoo hart ende stijf gewonden was dat hy stenen moest. Item sommige van desen leggen haer vrouwen oft boeleersters int bedde, ende bewinden den rinc van haerder duere, al oft daer een arm kinderbedde ware, des eens daechs als si weten dat die aelmoesseniers oft andere goede, deuote ende duechdelijcke menschen daer voorbi lijden ende gaen sullen. Ende des anderen daechs alsmen weder daer voorby gaet, so en is den rinc niet meer bewonden, ende die vrouwen loopen dan weder opt strate. Conclusio. Den dutseren en geeft niet die daer spreken, sy hebben gheloeft des daechs niet meer dan met drie oft vier gantse aelmoessen te bidden vt supra. Ende die ander zijn half goet: half quaet. Maer dat meeste deel is bedriechelijck ende valsch. |
|