Excelsior. Jaargang 1

[p. 124]

Aan een Kommuniekantje.

Als het zonneke zijn stralen
met een tint van karmozijn
lieflijk in het hart laat dalen
van het needrig rozekijn,
doet het 't maagdlijk knopje zwellen
tot een roos van mooie kleur
die uit hare kelk laat wellen
heerlijk eenen balsemgeur.

Zóó, lief kindje, kwam dees morgen
in uw hertje, d'eersten keer
onder sneeuwwit brood verborgen:
Uwe Schepper, God en Heer!
O! gelukkigste aller dagen
waarop Jesus zelf U voedt
waar Gij op uw tong moogt dragen
Zijn aanbiddlijk Vleesch en Bloed...

Houd uw hartje steeds vol rozen
- beeld van liefde en zuiverheid -
Laat ze er onverwelkbaar blozen
lief van kleur en geurigheid.
Wil daartoe - zelfs alle dagen -
naderen tot Godes Disch
en, met de oogjes toe, er vragen
wat uw zieltje zalig is!

J.S.