Excelsior. Jaargang 1

Sitio.

God in doodstrijd! uw mond is blauw van dorst.

Uit wond op wond uw levenssappen loopen,
En al uw aadren zijn schier leeggedropen

Van bloed, dat hals en schouders droog bekorst.

[p. 52]

 

't Geweld van lijden gaat, o Lijdensvorst!

 

Als vuur, als vúúr! door al uw leên geslopen.

 

Met korte snikjes snakt uw mond, half-open,

 

Naar versche lucht voor schorre en dorre borst.

 

 

 

Toch smeekt ge slechts, - o! nu begrijp ik beter

 

Hoe 't in uw harte schroeien moet, veel heeter! -

 

Om eenen koelen dronk aan zielen-wijn.

 

 

 

Stervende Christus! om uw dorst te drenken

 

Wilde ik, ten bodem toe, mijn ziel u schenken,

 

- Was zij zoo troebel niet en vol venijn.

 

 

 

P. Valerius Mahy, O.F.M.