Grensgangers
Elma van Haren & Atte Jongstra
Een grens is de door palen uitgebakende of op andere wijze aangeduide lijn die het ene van het andere scheidt, of het ene of het andere van het aanpalende of omringende. De grens kan ook het einde betekenen, of (bij overschrijding) het begin. Er zijn natuurlijke grenzen, soms zijn ze kunstmatig. In beide gevallen zit er een uiterste rand of kant aan, het gebeurt regelmatig dat men ze uit het oog verliest. Vaak leidt dat tot wrijving.
Die wrijving zoekt DW B op in de focus ‘Grensgangers’. Er worden grenzen overschreden, soms is het zich precies op of in de grens ingraven al een daad van betekenis. Dat is al heel lang zo. De Romeinen plaatsten Janus al op de drempel, een heuse God met twee gezichten - één voor, één achter. De drempel, de grens is een ideale verblijfplaats voor het type buitenstaander dat belichaamd wordt door schrijvers, dichters en beeldend kunstenaars.
De DW B-focus ‘Grensgangers’ bevat uiterst poëtisch getoonzette grensovergangen van Erik Spinoy. Elma van Haren balanceert in vier bewegingen tussen zoet en zout, Annemieke Hendriks controleert het paspoort van de tomaat, Atte Jongstra duikt onder in de grens, Bernard Lakeman dwaalt door Bengalens enclave- en exclavegebied en haakt naar de overzichtelijkheid van Baarle-Nassau, Arno II von Brechelhain smokkelt perstabak en verzen, Ay Mey Lie schrijft meeslepend over John Zorns grensoverschrijdende, muzikale genialiteit en Koen Peeters ontmoet in Hotel Le Paradis aan het Kivumeer een meisje dat ‘Epiphanie’ heet.
Een focus vol grensgangers en grensgevallen. ‘Grensgangers’ verkent het einde en het begin, en gaat op zoek naar uiterste randen, naar plekken waar het wrijft en spannend is.