|
| |
| |
| |
Bjarne Donderdag
Rejoyce, Virginia
Virginia (verschrikt) ziet, hoort:
‘De taal is gansch het volk!’
had de Uitbundige graag geslaakt, maar men kan enkel een woord op een
tel terdege slaken & bevrijden uit de krochten van adempijp en
slokdarm, zodat hij zich tevreden dient te stellen met schorre schilfers
aan zijn strottenhoofd ontlokt:
‘De taal is gansch het volk!’
/ ... / roepen / ... / schreeuwen / ... / tieren / ... / brullen / ... /
... en het woord zal c.h.i.p. worden op het aambeeld van de
(sciencefiction, sciencefriction, satisfiction)
Bedrijf een kerstmisdaad!
Verbrand alle teddyberen!
Berokken Bambi een oorlog!
Opschonen dat koetjeswaals!
Ban uit de letterenkunde alle uitroeptekens!!
Klaag verkleinwoordjes aan die langer zijn dan hun grondwoord!
Struikel niet langer over verkleinwoorden en onderdeuren!
| |
| |
Val niet in lilliputten bij het limbodansen!
Uitlepelen die linkerhersenhelft! De volledige 23%!
... en het woord zal strip worden op het aambeeld van de
(sciencefiction, sciencefriction, satisfiction)
Laten we ze de pas afsnijden!
Aan het smeulende vuur te zien, hadden de mannen een halve dag
Niets liet vermoeden dat...
Inmiddels... Neem de reep maar, Vic. Als je honger hebt, is dit geen
Ze beschreven een omtrekkende beweging.
‘Paardheid is de watheid van het alpaard’, zo citeerde/doceerde nochtans
de Uitbundige terecht, want een kwartier voor zijn dood was hij nog in
(Begrip bij Virginia, uiteraard.)
Nu is hij naar Papaniemandsland opgehoepeld.
Zag je hem ooit met meer dan twee kleuren?
(De hoeveelheid van de veilige meerderen?
De veiligheid van vele meerderen?
De meerderheid van veel veiligheid?)
In bevenden lijve: geruis van bloed in een zeeschelp.
In levenden lijve: geruis van zee in een oorschelp.
Somtijds kamermuziek van halfvolle glazen.
Immer een strenge navel torsend.
Kende hij bijvoorbeeld de diepe hitte van look?
Toch aan Maarten de pijp, ondanks Uitbundigheid.
Talloos & taalloos blijven wij achter.
De dichter is dood. De Uitbundige. De Tweekleurige.
Oneliner: zo, dat was het. (11 letters, 4 woorden, 2 leestekens, 1 leven).
| |
| |
1. Geef het kind een lege tiet en het komt vol wind te zitten.
2. Een beweging heeft geen tijd nodig, maar neemt die wel in beslag.
‘Dag dichter,’ mompelt Virginia bij de onderdegrondstopping, ‘ik heb
langere serpentines in mijn hoofd dan uw achterklap op rijm.’
Ze kijkt naar het kruis op het graf en denkt: SATISFICTIE
in deze elementaire wereld }
01 { Salie en Rozemarijn begrijpen elkaar perfect.
Volkomenheid in de pan. Vleselijk lekker.
Eerst een woordje tot God richten. Het is grappiger in het Latijn.
Praise the Lord, pass the Ammunition }
02 {{ Het huwelijk tussen Lotte en Zalm daarentegen, op een bedje van
‘Een vleermuis beet mijn rechterpink eraf, daardoor begon ik te schrijven.
‘Ik, ik word al jaren gekweld door de nachtmerrie van Refugio het
Woedende Schaap. Daardoor begon ik te drinken.’
< het is stil in dit gedicht
Now we have a room of our own.
Now we have separate rooms with another view.
Het leven op aarde ligt bezaaid met huwelijken }}
| |
| |
Geklater van water alom. Albion is een groot eiland, schier een wereld-
deeltje. Angelland is een goede biotoop om te schrijven, omklaterd door
weeën & baren. Zilt in de pen. Zout op de huid. Vis en schaap. Enkele
oude dichters die vooral dood zijn. De Uitbundigen (...)
JE KUNT ECHTER VAT KRIJGEN OP SCHELVIS EN SAUCIJZEN
DOMWEG DOOR ZE OP TE SCHRIJVEN
Biografie van een huishondje, neem nou.
(...) Als een kottertje dat slagzij maakt op de rimpelende wateren van
bedompte wijdvertakte mistroostigheid (...)
gemarmerd Italiaans papier
het beweegt als aardegroen water
als je er lang genoeg op staart
anker, amper, kanker: Bloomsbury
Het was nooit goed & Het kwam nooit meer goed.
ReJoyce, Virginia, want soms is het snikheet in december, bezoeken
vogels de bomen en bijen de Bloomende bloemen. Jammer dat Hogarth
het manuscript van J.J. weigert. HIJ kent nochtans de diepe hitte van
look, de watheid van het alpaard en de witheid van witheid. In 1941
sterft de helft van de Angelse letterenkunde.
Er is nog het verre gezoem van London.
Er is nog de geur van teer op perrons.
Who's afraid of this gender bender?
| |
| |
Our Virginia has been translated into your Woolf.
(: tussen Virginia (E) en Woolf (A) ligt Atlantisch Water:)
De beste dichters zijn dood.
Geruisvanbloedineenzeeschelp & Geruisvandezeeineenoorschelp
Er is veel onbegrijpelijks en ongrijpelijks. Virginia zoekt het in satisfictie.
(Ik heb telkens dezelfde droom, merrie: Refugio het Woedende Schaap
op een weide // gras is er niet // harde gebarsten ondergrond // zoals bij
hittedroogte // dreiging van het Schaap // ik kom de woorden
‘sssssscheepswol’, ‘sssssschaapskool’ en ‘steengrassssss’ te weten & raak
er in paniek door // een geel opgloeiend puntje in een beangstigend
trapezium wordt steeds groter en kleiner // modder in mijn mond // he
trapeziu bestaa ui wate // t m t t r // ssssssssssssss)
Huishouden wordt boekhouden van zwarte dromen. Droomhouding.
Virginia (verschrikt) ziet, leest:
| |
| |
hetwaterindevaasvoordebloemenvanmrsdallowayhetwaterindevaasvoorde
bloemenvanmrsdallowayhetwaterindevaasvoordebloemenvanmrsdalloway
hetwaterindevaasvoordebloemenvanmr
hij werpe de eerste steen //
The world is changing. De wereld wordt vloeibaar. I don't want
to be or not to be a part of it. Ik kijk toe. I just write it down.
[And who should be (sitting/seated) with his (flesh/flashback) against the
fountain but Solferino Espa? Solferino Espa.
[De smaak van water - iedereen is het erover eens - is de smaak van water.
Het geluid van water - over smaak valt niet te discussiëren - is elke
Geklater. Gekletter. Rust. Onrust.
| |
| |
Solferino deed zijn ogen dicht en zag Solferino zitten. Solferino bij de rode
‘Ik wil niets meer. Alleen dit.’
‘Laat dit het zijn. Deze zomerseconde. Deze secondezomer.’
‘Laat het dit zijn. Deze secondezomer. Deze zomerseconde.’
Gebed geeft ordening aan de dag, de nacht.
Zeg maar, bid maar: repetitie.
w ateateateateateateateateate r
w ate ate ate ate ate ate ate ate r
Solferino prevelde binnensmonds en gaf ordening aan het water zijn gedachten
deelname aan het woeden van de dag de stad zijn zijn kortom
[Moskoude woei hem in het gezicht/gelaat. Hij liep door de straat met zwarte
sneeuw. Sedert 1917 liep hij door deze straat met de zwarte sneeuw:
Russisch-Orthopedisch. Het licht van drie samengestrikte kaarsen kon eeuwen
duisternis niet verdrijven. Hij mankte in een groot land.
Poetin of Raspoetin - Chokotoff of Romanov of Molotov - men mankt, men
minkt. Men is een undercollar pope - van buiten zwart, onderhuids zwart.
Geblakerd, rood, trots. Rust. Rots. Rood.
Magenta - Solferino - Magenta - Solferino - Magenta - Solferino -
| |
| |
Het zijn de stemmen die me.
Het zijn de stemmen die me gek maken.
Natuurlijk dat zo'n sterven in de boeken gepreludeerd wordt, natuurlijk.
Shelley: tempeest (zo Engels)
Tolstoj: station (zo Russisch)
Rilke: δοοϱν ω̅αν εεν ϱοζενστϱυιϰ (zozo)
Laten we nu de boeken maar sluiten of er wordt alom gestorven.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd