Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 139

[p. 92]

Miriam Van hee
Gedichten

Le tramontane

welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij de jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten

waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en vergeefs

[p. 93]

Le gardon de Sainte-Croix

een jongen onder de hazelaar
gooit stenen in het water
en ze keren niet terug
en hij gaat door
met stenen gooien

iemand roept zijn naam
en wenkt, er wacht bezoek
er zal gegeten en gedronken worden
maar ook het water wenkt

zo staan zij tussen
stilstand en vooruitgang
een jongen, stenen gooiend
en ik die hem aanhoudend roep
en handig afleid met handdoeken
en droge kleren, wij hebben
allebei gelijk maar de zon
gaat al onder en deze dag
keert niet terug