Een devoot ende profitelyck boecxken

N^o. CLXXXVII.

ℂ Op die selue wise.

1.
EEn mensche mach wel seer verlangen
Die van sinen lieue is gheuangen
Want ic cn weet gheen meerder pijn
Dan lief van liefde gheuangen te sijn
2.
Mijn lief seyde mi schoon dingen toe.
Al eer ick quam in sijn bandoene
Nu volcht hi mi spade en vroe
Om dat ic met hem soude maken soene
3.
Ick keerde mi om ende badt ghenade
Ende hi vergast mi altemale
Hi schanck my drincken wel mijn fade
Ende hi noode mi in sijn hoghe sale
4.
Eer ict wist liet bi mi alleen
In druck/ in liden/ in swaren ween
Clagende/ in deser gheuanckenesse
Daer las hi mi menighe sware lesse.
5.
Ick ligghe in gheuangenissen sware
Mijn lief neemt mijnre cleyn ware
Alre vrienden troost heb ick ghelaten
Nochtans en macht mi altemale niet baten.
6.
Ic doock/ ic sweech/ ic stoop/ ic neech
Al weenende keerde ic mi ter weech
Als hi dat sach/ quam hi mi troosten
Met hemelschen dauwe recht wt den oosten
7.
Hi doock/ hi sweeech/ hi hielt hem stille
Hi liet mi seggen al dat ic wille
Doen ic sijns alder minst bewaende
Doen lach hi mi alder meeft en taende.
8.
Bi wilen quam hi hem verstouten
Ende quam so vriendelijc tegen mi couten
Dat ick vergat alle mijn verdriet
Maer seer hastelijck dat hi van mi schiet.
9.
Dus bliue ic dan met drucke beuaen
Mijn lief en wil mi niet bi staen
Hi laet mi staen seer onghetroost
Ende ick moet teeren op mijns selfs cost
10.
Aldus is mi alle dinc een gheuanckenisse
So lange als ic mijn lief ghemisse
Ten baet niet dat ick veel claghe
Sijn gheuangen blijf ick al mijn dage