Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise/ oft op Meysken gaet wten boonen ia boonen/ v eerken hangt daer an1.
INt soetste vanden iare
Was ic vroech op ghestaen
Daer vant ic Iesum schoone
In minen weghe staen.
2.
Die sijn nature wil steruen
Ick weet hem goeden raet
Hi moet al achter laten
Daer sijn ghenoechte op staet
3.
Dat ic mijn ionghe nature
So wel noch noyt en sterf
Als ick wel hadde vermoghen
Dat rout mi menich werf
4.
Die gheest ende die natuere ||
Die striden dicwils seere
Wie daer den strijt sal winnen
Dat weet onse lieue heere
5.
Den gheest sal bouen bliuen
Nature moet v ghesaten
Ende si moet wel ghedwongen sijn
Want si is seer onghelaten
6.
Nature ghi moet steruen
Al soudt v costen veel
Al sout ghi daer om bederuen
Ende alle v leuen lanc quelen
7.
Mijn leefdaghe te quelen
Dat mocht wel wesen waer
Maer mijn nature te steruen
Dat valt mi veel te swaer
8.
Mijn ionge nature te steruen
Dat heeft mi pine ghedaen
Ick hope aen onsen heere
Ick sals goeden loon ontfaen.
9.
Het is so grooten pine
Te steruen een ionghe nature
Van eyghen wil berooft te sine
Dat wort haer alsoe suere
10.
Steruen ende leuen
En mach niet te gader staen
Maer alst wel is ghestoruen
So volcht daer dat leuen na
11.
Nature ende ghi moet steruen
Al soudet v costen al
Maer peyst om den groten loon
Die daer af comen sal.
12.
Ick bidde God onsen heere
Die alle dinghen weet
Dat hi hem tonswaert keere
Als ons die doot is wreet.
|
|