Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise.1.
HOe gherne soude ic dichten
Een gheestelijc nieuwe liet.
Ende mijn siele verlichten
Si lijdt so swaren verdriet
2.
Het is haer van minnen comen
Soe si mi doet verstaen
Ende si en mach niet vromen
Si en heuet troost ontfaen.
3.
Dyen si heest wtuercoren
Die heeft hem om ghekeert ||
Si ducht hi is verloren
Si blijft al ongheleert
4.
Si derft der soeter inspraken
Die si ghewone was
Mocht si daer toe gheraken
So waer si wel te pas.
5.
Haer suchten ende haer kermen
Dat is so menichfout
| |
[pagina 198]
| |
Woude hi doch haers ontfermen
Si en koer daer voer geen gout
6.
Si moet den tijt verbeyden
Al vallet haer veel te lanck
Si en can daer niet af ghesceyden
Dat doet der minnen bant.
7.
Och dorste sijt ghewaghen
Si haddes gaern respijt
Mer wat batet veel te claghen
Si moet verbeyden tijt.
8.
Si beducht haer also seere
Dat si yet heeft misdaen
Teghen haren heere
Dies hi hem draghet aen
9.
Waer omme moyt si vrienden
Al om te spreken haer woert
Si duchtet dat haer bedinghe
Niet en sal sijn verhoort.
10.
Si en voelt gheen antwoorde
Dat is haerder herten te swaer
Recht oft hijt niet en hoorde
Noch en vraechde ooc daer na
11.
Si en weet niet wat beginnen
Den druck is haer so groot
Si haddes gaerne een inde
Al waert oock metter doot
12.
Si is wel also seere
Al met haer seluen ghelast
Dat si op genoechte ost eere
In deser tijt niet en past
13.
Si leyt in eenen haken
Ende verlanghen swaer
Mocht si Gods ghesmaken
Si en vraechde nerghens na
14.
Dat si draecht inder herten
Dat moet verborghen sijn
Niemant en kent haer smerte
Dan haer lief minnekijn
15.
Al mocht sijt yemant clagen
Si en hads niet veel te bat
Haer cruys moet si selue dragen
Ende volgen der minnen pat
16.
Hoe seer is si verladen
Hoe deerlijck si omme siet
Si roept aen God ghenade
Het schijnt hi en hoortse niet
17.
Si witet haren ooghen
Met menigen heeten traen
Dat liden moet si dooghen.
Si en cans doch niet ontgaen.
18.
Si heeft voer haer genomen
Dat si een claghen sal bestaen ||
Aen sijnder lieuer moeder
Hi is haer onderdaen
19.
Maria maghet reyne
Hoort mi doch nu een woort
V sone laet mi alleyne.
Ende ick en can niet voort
20.
Het waer noch yet te liden
Dat hi mi liete staen
Maer dat ic dan moet striden
Dat doet mi vreese ontfaen
21.
Dit doen daer toe sijn knechten
Daer ouer hi heeft ghebot
Sij en souden mi niet aenuechten
Hi en gauet hen allen oerlof
22.
Hi cost mi soetelijc temmen
Doen hi my haelde an
Hi wil mi nu gaen speenen
Eer icx ghederuen can
23.
Hi heuet mi gheschoncken
Wel also goeden wijn
| |
[pagina 199]
| |
Dat ic ben worden droncken
Ic en cans niet ledich ghesijn.
24.
Maria.
O sone dit hoordy wale
Dat mi dit wort gheclaecht
Het is dijns liefkens tale
Daer ghi minne toc draecht.
25.
Iesus.
O eerweerdighe moeder
Sout ghijs v draghen an
Ick ben doch haer behoeder.
Hoe wel dat ic mi berghen can
26.
O mi wel lieue moeder
Haer tranen sijn minen wijn
Haer suchten doet mi lachen
Ick, wil wat vrolijck sijn.
27.
Maria
O mi wel lieue sone
Dat is haer onbekent
Waer si dit doch ghewone
Dat waer een ander dinck
28.
Iesus
O moeder sijt te vreden
Ic en ben op haer niet gram
Ic heb meer om haer gheleden
Dan si om mi gheliden can
29.
Ick wil dat si bekenne
Hoedanich dat si sy
Dan sal si eerst versinnen
Wat si ontfangt van mi
30.
Maria.
O mi wel lieue sone
Ghi cont daer mede om gaen
Het is al tot haerder vromen.
Soe ick aen v heb verstaen.
31.
Iesus
O moeder ic hebse ghescreuen
In minen handen diep
Ende in mijn minnelijck herte
Ick en cander vergheten niet. ||
32.
Mer soude ic bi haer wesen
Al na haers herten lost
Si en mochts niet ghenesen
Si doet te grooten cost
33.
Si en heeft niet dat versinnen
Dat si yet ghesparen can
Si stort haer wt in minnen
Haer en leyt nerghens an
34.
Haer clagen mach ic niet stillen
Dat weet ick herde wel
Si en heeft mi tot haren wille
Al schine ick haer dus fel
35.
Al hadde si ghebruyc van alle
Dat ick oyt wesen gaf
Ten soude haer niet beuallen
Noch versaden niet een caf
36.
Hier op so ben ick koene
Want ic haer nature wel weet
Si en siet niet bat te ghedoene
Waer dat si haer toe keert
37.
Si soude mi dicwils hoonen.
En saghe ick niet voer mi
Si can so deerlijck croonen
Ick en mochts niet voerbi
38.
Haer verwondert te seere
Ende ooc is si daer om gram
Dat icker mi niet toe en keere
Hoe ict gheherden can
39.
Si leyt mi dick voer ooghen
Dat si mi heeft ghecost
Om dat ic mi soude booghen
Te versaden haren lost
| |
[pagina 200]
| |
Mi verwondert also seere
Dat si gheen scaemte en heeft
Voer also grooten heere
Daer si minne toe dreecht
41.
O heere al sidy hooghe
Ick ben v susterkijn
Ghi draecht toch mijn nature
Al voer een mantelkijn
42.
Al ben ick nu gheuanghen
In eenen kercker diep
Ick hope mi noch te vergangen
Ende spreken mijn schoon lief
|
|