Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een– Auteursrecht onbekendℂ Op die selue wise1.
GOd men verwacht v ende louet
Ende v betaemt geloeft te sijn
Want ghi tghebet verhooren moghet
Coempt alle vleesch voer v gheloefte doen
2.
Te groot is ons misdaet gheworden.
Nochtans onse ouertredinge vergeeft
Wij sijn in groot verdriet ghetorden
Doer v ghenade onse siele leeft.
3.
Wel dien die ghi verkiest te wonen
Ende toelaet in v houen ontfaen
Die wort met goetheyt wer thronen
Versaedt/ want het sal int huys ws tempels staen
4.
Ghi sult ons wonderlijc antwoerden
Ende vercoren met gherechticheyt
God die van den westen totten noerden
Sijt toeuerlaet ende onse salicheyt.
5.
Ghi die bergen cont verwecken
Ende tot stride bereet tot uwer cracht
Ghi cont haer lenden ouertrecken
Om gorden met ghewelt/ ende alder macht
6.
Ghi die dat bruysen ende misbaren
Cont stillen ende blusschen inder zee
Ende dat brullen haerder baren
Ende dat grimmen des volcx/ twist/ ende wee.
7.
So dat wel vreesen voer v teeken
Aent eynde der werelt lieden ghenoech
Ghi maect vrolijc clerc en leecken
Beyde die daer wtgaen spade en vroech
8.
Ghi visiteert/ bewaert/ maec rijcke
Dlant/ den stroom/ god is vol waters reyn
Met dien bereyt ghi troostelike
Haer coren/ want so bereydy dat certeyn
9.
Ghi drenct ende vochticht sijn voren
Al sijn gheploechde ouerghiet
Met drupen maect ghi weec dat koren
Ontsegent sijn ghewassen in groot bediet
10.
Ghi croont dat iaer met uwen goede
Van vette druypen v voetstappen ront
De woestinen druypen te vloede
Lustich sijn die houen der dalen gront. ||
11.
Die ackeren die sijn vol scapen
Die dalen staen dic met sade groen
Si iuechden singen sonder slapen
Dits van Hierusalem ende Syon
|
|