Een devoot ende profitelyck boecxken
(1889)–Anoniem Devoot ende profitelyck boecxken, Een–
Auteursrecht onbekendℂ Dit is die wise van Maechdeken wildy geestelijc wesen/ ende dan moet men den derden reghel verhalen. Oft het gaet op die wise van Christe qui lux es et dies 1.
Heft op mijn cruys wel soete bruyt
Hebdy mi lief so gaet v seluen wt
Want ict ghedraghen heb voer di
Want ict ghedraghen heb voer di
Hebt ghi mi lief soe gaet nae mi.
2.
O Iesu mijn alder liefste heer
Ic ben seer ionc ende daer toe teer
Ic heb v lief dats ymmer waer
Mer dit cruys is mi alte swaer
3.
Ic was seer ionc doen ic dat droech
En claecht niet ghi sijt sterck ghenoech
Als ghi sijt van minnen cout
So en hebdy des cruycen gheen ghewont
4.
Hoe mocht ic liden dit bedwanc
Der daghen sijn vele/ dat iaer is lanck
Ick ben des cruycen onghewoon
| |
[pagina 183]
| |
O schoone mijn alderliefste schoon.
5.
Hoe sidy mijn lief dus seer beswaert
Ghi moet noch striden/ weest onueruaert.
Ick wil castien dijn ionghe lijf
Ghi wort mi anders veel te stijf.
6.
O heere dat ghi wilt/ moet wesen
Mer des crucen en can ick nyet ghenesen
Moetet sijn/ ende sal ict draghen
Soe en mach ick mi niet versaghen. ||
7.
Waenstu in die rosen lief te baden
Ghi moet noch in die doernen waden
Siet aen dijn cruyce ende dat mijn
Hoe onghelijc swaer dat si sijn.
8.
Wij lesen inder heyliger scrift
Dijn iock is soet/ dijn gheboden sijn licht
Hoe sidy my dus iammerlicken herdt
Mijn alder liefste bruydegom weert.
9.
Ongewoonte beswaert dick den moet
Heft op/ het wort noch wel goet
Mijn cruce is dierbaren pant
Dat icx nye dan minen vrienden en sant
10.
Vwen vrienden gheefdy weinich rast
Mi gruwelt voer den swaren last
O here wat sal mijns ghewerden
Ick sorghe ick en sals niet mogen herden
11.
Dat hemelrijc begeert ghewout
Mer ghi sijt van minnen cout
Hebt ghi mi lief het wert noch goet
Want minne maect allen arbeyt soet.
12.
Heere gheeft mi der minnen brant
Mijn crancheyt is v wel bekant
Liet ghi mi op mi seluen staen
So weet ic wel ic moest vergaen
13.
Ic ben swert/ mer seer suuerlijck
Ick ben suer/ mer seer minnelijck
Betrout/ ic gheue v arbeyt en raste
Betrout op mi so staet ghi vaste.
14.
Och here oft ymmer wesen mach
Des cruycen name ic wel verdrach
Maer wildijt hebben/ ende moet sijn
Uwen wille geschiede/ ende niet de mijn
15.
Tot hemelrijc en leyt maer eenen wech
Dat is alleen des cruycen wech
Al v weldaden ende eewich heyl
Staen aenden cruyce/ nu kiest of deylt
16.
Als v dat cruce ter herten geet
So denct wat ic v heb bereet
Mi seluen gheue ic v te loon
Ende metten enghelen die eewighe croon.
17.
O alder liefste siele verheuen
Mint God/ die werlt wilt begeuen
siet aen dat goet dat Iesus is
So sidy hemelrijck ghewis
|
|