Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 125]

⁺

+ Fo. lviij.^v-Fo. lix.^r

N^o. XCVIII.aant.aant.

ℂ Dit is die wise van Ic weet noch eenen acker breyt.

1.
Ons naket eenen soeten tijt
Wij mogen al wel sijn verblijt
Met herten ende met sinnen
Ons is gheboren des seker sijt
Soe soeten ionghelinghe.
2.
Ons is geboren so cleynen kint
Van eender maecht een iongelinc
Een sone is ons ghegeuen
Dat is ons allen een salich dinc
Ende hem is eewelijck leuen
3.
So scier als hi geboren was
Wert hi gheleyt / alsoe ick las
In eender couder cribben
Want daer gheen ander wiege en was
Daer hi in mocht liggen
4.
Op wat hoys wert hi geleet
Iosephs coussen sijn eerste cleet
Daer wert hi in ghewonden
Noyt en was meerder ootmoedicheyt
In deser werelt vonden
5.
Die beesten vielen op haer knyen
Waer was dat wonder oyt meer ghesien
Sij bekenden haren heere
Dat en sachmen noyt gheschien
Het is ons een groote leere.
6.
Het wert den herderkens gheopenbaert
Al van den enghel metter vaert
Die hen die boetscap brochte
Sij liepen alle te Bethleem waert
Daer sij dat kindeken sochten
7.
Sij vonden alle die waerheit
So hen die engel hadde geseyt
Vanden kinde / en vander moeder
Het is ons een grote weerdicheyt ||
Dat hi is onse broeder.
8.
Die herden liepen alte hand
Si maecten meyre al om int lant
Dat Iesus waer gheboren.

[p. 126]

 

⁺

 

Waer ons dat kindeken niet ghesant

 

Wij waren alle verloren

 

9.

 

Daer na al opten achsten dach

 

Also ons Lucas doet ghewach

 

So wert dat kint besneden

 

Sijn suuer bloet men storten sach

 

In sine ionghe leden

 

10.

 

Iefus wert dat kindeken ionc

 

Gheheeten op die selue stont

 

Dies wij ons alle verbliden

 

Ende dragen in onser sielen gront

 

Hem eewelijck tallen tiden

 

11.

 

Drie coningen quamen alsoe verre

 

Wt haren landen bi eender sterre

 

Tot Bethleem inder steden

 

Sij offerden wieroock / gout / en myrrhe

 

Tot sijnder weerdicheden

 

12.

 

Doen Herodes dat vernam

 

Wert hi toornich ende gram

 

In alle sine sinnen

 

Hi dacht hoe hi dat ionge lam

 

Al totter doot soude bringhen

 

13.

 

Herodes geboot den ridders sijn

 

Te doden al die kindekijn

 

Die in dyen lande waren

 

Sijn herte was in groter pijn

 

Hi en woude niemant sparen

 

14.

 

Ioseph doen met haesten groot

 

Metten kinde ende metter moeder vloot

 

So hem die engel seyde

 

Vliet in Egipten om den noot

 

Al doer die langhe heyde

 

15.

 

Nu bidden wij dat kindeken cleyn

 

Ende Maria die suyuer maghet reyn

 

Dat sij ons willen beschermen

 

Ende bi hem brengen ons al gemeyn

 

Ende verlossen ons van alle kermen

+ Fo. lix.^r-Fo. lix.^v