Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 82]

⁺

+ Fo. xxxvi.^r-Fo. xxxvi.^v

N^o. LXI.

ℂ Op die selue wise

1.
TRueren is mijn lesse
In sorgen/ in liden/ ende druck
Wat wil ic mi vermessen
Ick en weet mi seluen gheen bestier.
Mijn herte gloeyt als een vier
Datter Iesus minne ghewesse
2.
Wel ouer schoon cypresse
Slaep ic/ waeck ic/ oft hoor ic messe
Altijt leyt hi mi inden sin
Dat doet sijn lieflijc clare aenschijn
Het beuanget mijn herte op dit termijn
Ick en can hem niet vergessen.
3.
Hi leyt so diep in minen sin
Die alderliefste die ick meyne
Mer lacy op mi en acht hi twint
Als ic sijns meyne seker te sijn
Dan moet ic deruen sijn claer aenscijn
En ic vinde mi alleyne
4.
Aldus yst een eewich striden
Tvleesch wilt den gheest verdriuen
Nature en cans gheliden niet
Ay lacy wat is mi gheschiet
Dit doet mi also groten verdriet
Si en wils haer niet vermiden
5.
Dus leyt mijn herte in groter sorgen
Ende in groter bangicheyt
Den tijt is bina ontgaen
Nochtans in sonden bliue ick staen
Dat cost my alsoe menighen traen
O Maria weest mijn borghen
6.
Dus rade ic alle herten reyn
Dat sij hem tot Gode keeren
Eer hen den edelen tijt ontgaet ||
Eylaes hi en wort niet achter haelt
Nochtans moet hier al wesen betaelt
Dat is te claghen seere
7.
Mocht ick mi doch vermeyden gaen
Metten liefsten die ick meyne.
So waer mijn trueren al gedaen
Ic soude hem so vast omhelsen gaen
Met also menigen heeten traen
Hi en ontghinc mi nemmermeer
8.
Och lacy ic en can daer niet toe ghecommen
Natuere en moeste eerst sijn verwonnen.
Ende liden gaerne suer en soet
Ende bliuen altoos wel ghemoet.
Het si totten leuen oft totter doot
Ter minnender hoochster blommen