Een devoot ende profitelyck boecxken

N^o. XXIX.

1.
Had ick eenen getrouwen bode
En die waer hoghe van prise.
Ick souden seynden in mijns vaders lant
Mi en lust hier niet langher te bliuuen.
2.
Ick heb gheleeft so menigen dach
In also groter qualen
Ic sou so gaerne ontbonden sijn
Woude my mijn vader thuyswaert halen
3.
Als ic de werelt wel ouersie
So wort mijn herte so bange
Want ick so menighen verborghen strick sie
Al voer mijn ooghen hanghen
4.
Ten is voerwaer gheen wonder groot
Al wort mijn hertken dickwils banghe
Daer wort soe menighe duechdelijck
Met desen stricken gheuanghen
5.
Al had mi al dese werelt lief
Met herten wtuercoren
Had ick Ihesum in mijn herte niet

[p. 51]

 

⁺

 

So waert toch altemael verloren

 

6.

 

Als ic dese werelt al ouersie ||

 

So en vinde ic nergens ruste

 

Waer ic mi keere oft wende

 

Ic ligghe in swaren suchten

 

7.

 

Ic wil gaen alde werelt loos

 

Met haren stricken laten varen

 

Ende seynden eenen trouwen bode

 

Tot God minen hemelscen vader

 

8.

 

Als hi mijn druckelike stemine hoort

 

In sinen ooren luyden

 

Hi heeft mi so herteliken lief

 

Hi sal mi wel haest verbliden

 

9.

 

Die bode siep seer haestelijc

 

Tot God haren hemelscen vader

 

Hi badt hem also vriendelijck

 

Dat hi sijn kint woude thuyswaerts halen

 

10.

 

Segt minen kinde seer haestelijc

 

Si moet een luttel verbeyden

 

Mijn sone heeft op aertrijcke

 

So veel om haer gheleden.

 

11.

 

Hy heeft haer costelijck hemels broot

 

Tot haren troost ghelaten

 

Nochtans en was si niet te vreden

 

Si en wilde noch hoogher dingen smaken.

 

12.

 

Segt haer si moet de herde not

 

Der bitter doot ierst craken

 

Eer si die kerne der soeticheyt

 

Van mijnre godheyt mach smaken.

 

13.

 

Segt haer de brulost is al bereet

 

Dat broot dat is ghebacken

 

Die croon die ooc seer blinckende steet

 

Den wijn die salmen tappen

 

14.

 

Die camer daer si in wonen sal

 

Die is so lieflijck den ooghen

 

Daer sal si sien dat Paulus sach

 

Doen hi was op ghetogen.

 

15.

 

Hier mede troost mi mijn beminde bruyt

 

Ende segt haer dat si op mi wil dincken

 

Ic wil altoos haer stierman sijn

 

Als haer haer scipken wil ontsincken

 

16.

 

Die ons dit liedeken eerstwerf sanc

 

Met swaren druck is hi beuanghen

 

Om te comen daermen heer Iesum siet

 

Daer na staet al sijn verlangen

+ Fo. xix.^r-Fo. xx.^r