Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 43]

⁺

+ Fo. xv.^r-Fo. xv.^v

N^o. XXII.

ℂ Op die selue wise

1.
AEn een vrou heb ick minen sin gheleyt
Si heeft mijn herte beuaen
Om haer grote ootmoedicheyt
Heeft si den Gods sone ontfaen.
Och mocht ick haer behaghen
ende si mijn voersprake wou sijn
Aen haer kint ten ioncsten dagen ||
2.
Reynder maget en sach ick nye
Des wil ic mi vermeten
Lof ende eere dat ick haer bye
Si is soe hooch gheseten
Al in des hemels throon
In alle dese werelt wijt
En ysser gheen so schoon.
3.
Haer aenscijn is so minnelijc
Seer blinckende ende claer
Si verblijt hemel ende aertrijck
Och oft ick bi haer waer
Maer lacen neen ick niet
Dat ic dus lange van haer bin
Dies lijdt mijn herte verdriet
4.
Ic en wil haer niet begheuen
Si staet soe vast in mi
Ick wil haer dienen al mijn leuen
So mach ick haer comen bi
Och wou si mi dan ontsaen
Doer haer ontfermherticheyt
So waer al mijn trueren gedaen
5.
Si yst daer al mijn troost aen staet
Si is een lelie reyne
Si is een blinckende dageraet
Si is een claer fonteyne.
Si is een peerle sijn
Si heeft een ioncfroulijc ghelaet
Lof moet haer altijt sijn
6.
Wien soudet duncken swaer
Te dienen die maghet soet
Want alle goet coemt ons van haer
Och si is aisoe goet
Een boete van alder pijn
Si is mijn alder liefste lief
Si is mijn minnekijn
7.
Ic en can die maget wtuercoren
Volprisen tot gheender stont
Si is een roose sonder doren
Si heeft mijn herte doerwont
O maghet wtuercoren
Bidt voer ons v lieue kint
Oft wij bliuen alle verloren.
8.
O moeder Gods ghebenedijt
O suyverlijcke maecht
Staet mi doch bi in alder tijt
Ende troost mijn herte versaecht
En bewaert mi nacht en dach
Ende helpt mi als ick steruen sal
Dat ick bi v comen mach.