Een devoot ende profitelyck boecxken

[p. 40]

⁺

+ Fo. xiij.^v-Fo. xiiij.^r

N^o. XIX.

ℂ Dit is die wise Ick weet een vrouken welbereyt.

1.
VAn hooger minnen die ick draghe
Verblide ic souder verdriet
Want mi gheen dinc en mach versaghen ||
Bi mijn lief so eest al niet.
Lof eer dat hem betaemt.
Coninc van hemel ende eertrijc
Is hi alleen ghenaemt
2.
Scoonder man en wert nye angescouwen
In alle die werelt wijt
Sijn aenscijn blinct gelijc den gouwe
Dat alle die sinnen verblijt
So schoon is hi ghedaen
So wie ophem set sijn betrouwe
Hi willen gheerne ontfaen
3.
De sonne/ de mane/ den claren dach
En aldes hemels vertuyt
Al dat ter werelt wesen mach
Biedt minen lieue saluyt
Die ghene daert al aen gaet
Dat is mijn alder liefste lief
Daer al minen troost aen staet.
4.
Het wondert mi in alle sinnen
Dat yemant is so dwaes
Mer dat hi bouen God te minnen
Verkiest eenich solaes.
Want God alleen doch si
Dien behoenen alle creaturen
In hooch/ in neder/ in wi.
5.
O heylige God der seraphinen
O minnelijck toeuerlaet
Ghi sijt het eynde/ het beghinen
Daer alle wesen aen staet
Ghi sijt vol minnen soet
Wilt mi ontsteken in uwer minnen

[p. 41]

 

⁺

 

O alder opperste goet.

 

6.

 

Die daer eens mach in tracteren

 

In sijnder minnen gront

 

In dat suyuerlijck contempleren

 

Waer hi van druck ghesont.

 

O heere van hemelrijck

 

Aensiet doch onse crancheyt groot

 

Ende ontsermt onser al ghelijck

+ Fo. xiiij.^r-Fo. xiiij.^v