Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael

Drinck-Liedt.

Stemme: Alst begint.

WAerom souden wy niet meugen,
Na de reden regte maet,
Ons een weynig tijds verheugen,
Vrolijkheyt en is niet quaet,
Als men sig maer wagt te krencken,
d'Eere van hem die den dranck
Ons laet wassen en doet schencken,
d'Eelste drank geeft hem dank,
Geeft hem dank, Voor d'Eelste dranck.

Weest nu vrolijck wilt niet sorgen,

Hier in dese koele Wijn,
Drinckt hem tot den dag van morgen,
't Mag wel wesen 't moet so zijn
'k Breng u eens mijn alderbeste
Vriend, maer siet eens hoe ik doe,
'k Salt uytdrincken tot het leste
Dropje toe, tiereliere loe,
Tot het leste dropje toe.

Siet daer is het ydele glaesje,

Zijt gy nu maer klaer ge-oogt,
So kond gy wel sien mijn Baesje,
Dat op 't schoonst is uyt gedroogt,
Recht als oft met een doeckje,
Even 't glas was uytgeveegt,
Soo dat 't alderminste hoeckje,
Is geleegt tiereluyt,
't Glaasje is uyt geveegt.

Schencker schenkt weer als te vooren,

't Is voor een soo nobelen baes,
Die ik daer toe heb verkooren,
Siet daer is het bon Provaes.
Laet de Wijn doch niet verschalen,
Maer geniet sijn versche deugt,
't Heerschap sal 't gelag betalen,
Weest verheugt, Nu wel aen,
Nu wel aen ey maekt geneugt.