Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael

[p. 72]

t'Samen-spraak, tusschen een Koning ende een Herderinne.

Op een fraeye Stemme: ofte France Voys.

[p. 73]

 

Kon.    AY schone Nimph aensiet een magtig Koning

 

Knielt voor u soete Beelt,

 

En bied u aen sijn Staet, Rijk ende Kroning,

 

Uyt Monarchy geteelt,

 

Slegts voor een lieve kus van uwe Lipjes,

 

Vergunt dat ik u mijn brandt verkoel,

 

Vergunt dat ik uw borsjes voel,

 

Haer roode Tipjes.

 

Herd.    Ik ben een Maegt een slegt Schaep Herd'resse

 

Mijn rijkdom is mijn Vee,

 

Mijn Ouders oud die leerden my een lesse,

 

En 't was haer leste bee,

 

Gedenckt ach kint waer van gy zijt gesproten,

 

Siet dat gy wel u Schaepjes hoed,

 

Gy zijt voor Herders op-gevoed !

 

Niet voor de Grooten.

 

Kon.    Ick sal u Hooft een goude Kroon opsetten,

 

En voeren doen een Staf.

 

Herd.    O neen u Kroon die sou mijn eer verpletten,

 

En sincken doen in 't graf,

 

Kon.    Mijn groote prael die sal u schand bedecken;

 

Herd.    Och dat verhoeden al de Goon

 

Dat ick sou om een Konincks Kroon,

 

Mijn eer bevlecken.

 

Kon.    In mijnen Throon daer sult gy zijn verheven,

 

En heerlijck munten uyt.

 

Herd.    O neen mijn lust in 't groene Velt te leven,

 

En werden een Herders Bruyt,

 

En zijn een Koningin van veele Schaepjes,

 

Een digte Linde is ons Throon,

 

Een Roose-krans met bloemkens schoon,

 

Pronk voor de Knaepjes.

 

Kon.    Wat geeft u 't Velt en dese Boom-gewassen,

 

Wat gaet gy Herderin,

 

Des morgens vroeg voor den dag, door dou en plassen,

 

Treck liever met u sin,

 

Te zijn omringt met gout, blanck beperelt,

 

Voor 't Velt een schoone marmel-vloer,

 

Een Konink voor een lompen Boer,

 

Een pronck der Werelt.

 

Herd.    Natuer die heeft u Vorst doe sy my teelde,

 

Geen Kroonen toegevoegt,

 

En nu Fortuyn my geen gebied meedeelde,

 

Soo ben ik wel vergenoegt,

 

En sal op 't Velt of in Bosschagie woonen,

 

In stille rust en ned'righeyt,

 

Dus bid ik dat sijn Majesteyt,

 

Mijn wil verschoonen.

 

Kon.    Onnoos'le Maegt hoe zijt gy so versteken,

 

Van weelden soet aenschijn,

 

Herd.    Sijn Hoogheyt weet eer ik mijn trou sou breken,

 

So straf mijn Godt Jupijn,

 

Want in mijn hert heb ick een Lief verkoren,

 

En aen hem die door 't Geboomt,

 

Met sijn bewolde Schaepjes koomt,

 

Mijn trouw gezworen.

[p. 74]

 

Kon.    Wel gaet en blijft gy boersche Herderinne,

 

Met uwen Boer in 't Wout,

 

Saeyt, maeyt en plant, en maeckt u kost te winnen,

 

Wanneer gy zijt getrout.

 

Herd.    En gaet gy Koninck ik blijf in Bosschagie,

 

Gaet by u Juffers van het Hof,

 

Versoeckt die door u Konings Lof,

 

Tot snoo Boelagie.