De eerste Carileen.
CArileen, En wilt u niet verschuylen,
In het diepste van het wout,
Maer hoort mijn Nimphje hoort,
Van Cloris, waer op dat gy u vast vertrout,
En vreest gy niet de kuylen,
Waer de Nimphe schakers zijn,
Dat Satijrlijcke gebroet, Dat gyle goet,
En schenden so meenig soete Nimphlijn,
Dus Herderesse, Keert terwijlje meugt,
Maer siet, 't Verdriet, 't Geen u genaekt,
Hoe Satyrs schaking smaekt.
Nu 't geviel, Gy mocht eens los ontkomen
Dese Spitteklootjes list,
Door loop of snelle vlucht, Of naer gesucht,
En dat gy het bosjes [nae]re wegen wist:
Ach mijn ziel, de tacken van de Boomen,
Met haer zware neder-buygend' lof,
Die raeckten dan mijn hert,
Wie sou daer mijn lief, mijn Engel helpen of,
Tygers noch Leewen, Beeren wreet en stout,
Die door haer schreeuwen,
| |
Dat het lilt, En drilt, van bangigheen,
Wie sag noyt beklag, Van u lieve Carileen.
Kom ey kom, en wilt u wreetheyt buygen,
Al mijn schaepjes schenck ick u,
Mijn Huysing en mijn stal, Mijn al en al,
Hoe moogt gy dog langer Nimphje wesen schu
Keert weerom mijn staf die sal getuygen,
Hoe u Cloris trou bemint,
Wanneer u lieve woort, Sal komen voort,
En dat ons Zieltjes saem in d'egte bind,
Als hy sal drucken, Lipjes ende mond,
Als hy sal plucken, d'Oorsaek van sijn wont,
Ik weet, Met leet, Gy seggen sout:
Ik vlugten dus in 't Wout.
Ach ! keert, Nu is mijn staf beperelt,
Cloris loopt u Lief te moet,
Mijn hertje wert verheugt,
Mijn Zieltje gevoelt het aldersoetse soet,
Nu braveert mijn min de gantsche werelt,
En den Hemel later my toe,
Mijn soete Carileen, Mijn eenighst een,
Ik weet nau wat ik door groote blydschap doe
Laet ik u lipjes, aengename Maegt,
Drucken haer tipjes, Nu 't de Goon behaegt
En gy, Doet vry, Al wat u lust,
Zuyde wind, komt met u zwoele waessem,
Aurora ey ! komt met u koelt,
Want uyt mij Liefjes ligt, En aengesit,
Een Beekje van zweet en heete tranen spoelt,
Harders kind u hertje snakt naer aessem,
Rust hier onder 't geurig blos,
Hoe zwoegt u lieve Borst,
'k Ontreeg u mijn Lief tot aen de middel los,
Rust op de Kruytjes, Of in Cloris schoot,
Strengelt u tuygjes, Nu met Roosjes root,
Op dat, Geen blad, Uw's kranselijn:
Want gy Cloris Bruyd sult zijn.
|
|