Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael

Nieuw Liedeken.

Stemme: Och, och, och, ik had, &c.

LEstmael doen de droeve nagt,
Den soeten slaep had voort gebragt,
Doe ik lag om te rusten vry,
Quam Morphus besoeken my,
Soo dat ik droomde met geneugt,
Och, och, och, en ik was so seer verheugt.

My dogt dat ik mijn Rosemont,

Voor my verschijnen sag terstont,

[p. 44]

 

Sy die door haer soete min,

 

My had gestoolen 't hert en sin,

 

Om wien ik peynse dag en nagt,

 

Och och och en die niet wert voor my gebragt.

 

Als ik haer dus sag voor my staen,

 

Sy sag my lacchende vriendelijk aen,

 

Het schijnt sy was haer wreetheyt moe,

 

Haer oogjes loncken ik weet niet hoe,

 

Noyt sag ik aengenamer tijdt,

 

Och, och, och en dat ik mogt zijn verblijdt.

 

Haer amoureus en fier gelaet,

 

Waer in dat sy te boven gaet,

 

Minerva; ja Vrou Venus veer,

 

Doet my verlange meer en meer:

 

Dat ik mogte geraken in haer gonst,

 

Och och och, hoe soet is de minne konst.

 

Hoort wat een vriendelijk onthael,

 

Sy sprak met haer soete Tael,

 

Reyckt my dijn handt ik kom u by,

 

Want ik wil rusten aen u sy,

 

Daer voor u geleden pijn,

 

Och och och, nu sullen wy vrolijk zijn.

 

Maer doen ik meende dat ik sou

 

Genaken tot mijn waerde vrou,

 

Door groote vreugt die ik heb gesmaekt,

 

Wierdt ik van slaep ontwaekt,

 

Doen was mijn droom maer ydel siet,

 

Och och och, mijn Lief en vond ik niet.

 

O droom bedriegelijk gespook,

 

Die haest vergaet als rook,

 

u by zijn was mijn herten vreugt,

 

Maer baert nu veel meer ongeneugt,

 

Nu dat ik mijn beminde mis,

 

Och och och, die met u verdweenen is.

 

Kond' ik u wenschen na mijn wil,

 

Geen uer en waerd' gy van my stil,

 

Maer also dat niet mag zijn,

 

Wensch ick dikwils u by mijn,

 

Wat komt my de vreugt te baet,

 

Och och och, als gy my in droefheyt laet.