Van Joosje.
WEl Joosje bent gy de weelde moe,
Ik hoor gy sult gaen trouwen,
Wel mijn lieve maet siet toe,
Het hylicken heeft wat in,
Daer is so veel aen vast,
Doet wel en laet u raden, en houje uyt de last,
De vryheyt kan niet schaden,
Want sy by de jonkheyt past.
Ten eersten komt 'er een kindt of twee,
Van alles moet daer wesen,
Of daer is in huys geen vree,
Men heeft so veel van doen,
Stoel, Wieg, en Bakermat,
Den Luermant en de Lueren,
Wel hoe ik weet niet wat,
't Is wel om te betreuren,
Altijt schorter dit of dat.
In 't baren so roept men man en maeg,
Ey Buer-wijf kom dog haestig,
Want mijn Vrouw krijgt vlaeg op vlaeg,
De Doctoor moet men halen,
Sint felten moet het halen,
Wat het Kinder-maken kost.
De Wijven vlammen op 't Kindermael,
Haer brassen en haer smeeren,
Dat maekt vast een Kalis kael;
De Kraem-bewaerster spreekt,
Om gelt, om Sout, om Zeep,
De Zuygster moet men loonen,
Vroed-Vrouw en al 't gesleep,
'k Gaf liever duysent kroonen,
Dan ik had al sulcken neep.
Ten besten alst kint te sterven raekt,
Dan wederom aen 't loopen,
Datter wordt een Graf gemaekt,
Kannen en Glaes-verhuerder,
| |
[Houd] u den buydel bloot,
Dan valter noch veel suerder,
't Kints begraeffenis ter doodt.
Nou Joosje doet evenwel u sin,
Ick raed u maer ten besten,
Want als gy zijt getrouwt,
Gy dient u Vrouw te vragen,
Als gy eens uyt wilt gaen,
Haer stuer gekijf verdragen,
Ja te vyer te Swaert te staen.
|
|