Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael
(1720)–Anoniem Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael– Auteursrechtvrij
[pagina 29]
| |
Wijs: Alst begint.
LEst lag ik onder eenen Boom,
Al slapende genoot ik ruste,
Niet verre van een water-stroom,
Ik dogt dat my Philander kuste,
En my dogt ik sag,
En my dogt ik sag,
Dat daer een herder aen mijn zijde lag.
En doen ontwaekten ik terstont,
Ik vont mijn lacy heel bedrogen,
Den soeten herder ik niet en vont,
Veel zware suchjes zijn mijn ontvloden,
Soo veel suchjes zwaer,
Soo veel suchjes zwaer,
Ik en wist niet waer mijn herder waer.
Doen ik voor met al mijn Vee,
Seer vlugtig door de Klaver-weyde:
De traentjes liepen my meer en meer,
Over mijn Wangetjes ik schreyden,
En met een so quam, En met een soo quam
Den herder die my in sijn arme nam.
Hy sey wel soete herderin,
Kom laten wy te saem ons suchten,
Met eenen blijdelijcken sin,
Veranderen in veel genugten,
Soo sult gy niet meer,
Soo sult gy niet meer,
Om uwen herder sugten alsoo seer.
Mijn herderin al doet gy 't noy,
Ik moet mijn Vee ter Weyde dryven,
Mijn Lammertjes zijn uyt de koy,
Wilt met Philander vreugt bedrijven,
Ik sal u voor al,
Ik sal u voor al,
De dagen minnen die ick leven sal.
Kom dan mijn schoone wilt gy mee,
Wilt u herder geselschap houwen,
Sie eens het sagt gewolde Vee,
Toonen mijn smert en grooten rouwe,
Daerom gaet met mijn,
Daerom gaet met mijn,
Ik sal u gy mijn beminde zijn.
|
|