Delfschen Helicon ofte grooten Hollandschen nachtegael

[Als ik op 't heetste van de Son]

Stem: O Lief Dorinde.

ALs ik op 't heetste van de Son,
Seer haestig quam aendraven,
Om mijn hert te laven,
By een Beek of Bron,
Soo sag ik door de Heggen,
En door Boom gewas,
Een Maegt van verre leggen,
In het groene gras,
My dogt 't een Engel was.

Haer regterhant lag aen de Beek,

Waer aen de stroompjes ruysden,
En van vreugden bruysden,
Maer mijn Ziel bezweeck,
Doen ik aensagh haer wangen,
Wit met root doormengt,
Begon ik te verlangen,
Ach na haer gewent,
Haer schoonheyt sonder end.

Haer hayr dat sy had op haer hooft,

Stont als een gulde Kroone,
Och het blonck so schoone,
Dat mijn Ziel verdooft,
De Wint begon te rasen,
Heeft met een soete kragt,
Haer Hals-doek opgeblasen,
So dat ik daer sag,
Haer borsjes spelen ach.

Doen ben ik by dat Nimphje braef

By 't Beeckje neer gesegen,
Heb ik haer hand gekregen,
Die ik een kusje gaf,
De Wint begon te blasen,
En sy heeft gemaeckt,
Dat ik met mijne handen,
Heb haer borst geraeckt,
Waer door sy is ontwaeckt.

Doen rees ik soetjes overendt,

En deed' met mijn wercken,
Haer genoegsaem mercken,
Door mijn groot ellent,
Maer sy reeg aen 't vlugten,
Wijder dan de stroom,
En ik meenigmael sugten,
Sat onder een boom,
Mijn dogt dat het was een Droom.