Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 2

Van den scependomme begonst t'alf ougste anno XIIII^c LX.

In dit scependom, achtervolghende den voorghebode gheleyt⁺ in 't jaer voorleden, zo was Jan De Vos ghecreghen ende brocht binnen Ghendt ende up Sente Veerhilden plaetse, up een scavaut, neffens der baelgen van 't sGraven Steene, onthooft ende daer ghequaerteleert ende zynen buuc in eenen sack ghehanghen an de galghe ter Muden, zyn hooft up eenen glavye stock up de Pedercelle poorte, zyne andre leden, beenen ende aermen, buuten elcker poorten een, 't saderdaeghs, den VI^en dach van septembre, anno LX, present van 's princhen weghen Jacop Donche, raed, ende meester.....⁽³⁾, ende daer te vooren waren onthooft twee van zyn complycen, te wetene,

+ f^o 196 v^o

(3) Vgl. Memorieboek, D. I, blz. 255; Jan Bogaert, oudkleerkooper, en Pieter Joos, knaap der schilders werden onthoofd op 9 Oogst; Pieter Joos' dochter, zijn knecht en de priester Gillis van der Vinderijen ontsnapten aan den dood.

[p. 190]

eenen Jan Bogaert ende Pieter Joos, ende ter Muden elc up een rat ghestelt.

In dit scependom was onthooft Loy Coolbrant⁽¹⁾, up de Hooftbrugghe, omme vele beroerlicke upstellen die hy ghemaect hadde ende pynde te makene, contrarie de rusten ende welvaert van deser stede, ende alzo bedynght, enz.

Jan Cyevrotyen⁽²⁾, bisscop van Doornycke, starf te Rysele, ontrent der processien van Doornycke, enz.⁽³⁾

(1) Door eenen zendbrief uit Hesdin (10 Juli 1461) door hertog Philips aan den Gentschen magistraat gericht, gebiedt hij hun, niettegenstaande een vroeger verbod, Eloi Coolbrandt van oproerige kreten beschuldigd te vonnissen; oorspronkelijk stuk op het Stadsarchief te Gent, N^r 648 van het Inventaire van Van Duyse, bz. 228; zie Memorieboek, D. I, blz. 258, op 24 Juli.

(2) Cyevrotyen, Chevrot, stierf op 23 September 1460, zie Biographie Nationale de Belgique.

(3) Ontrent der processien van Doornycke (14 September), de vermaarde ommegang of processie van H. Kruis Verheffing, ingesteld door bisschop Radbod, in 't jaar 1092, ter afweering van de afschuwelijke ziekte geheeten het brandend vuur (le feu ardent); zie A. Cauchie, La grande procession de Tournai, 1892.