Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 1
(1901)–Anoniem Dagboek van Gent 1447-1452– Auteursrecht onbekend
[pagina 319]
| |
Eene lettre ghesonden an de stede van Brugghe, danof was van ghelycken ghesonden an d'andre twee Leden.‘Eerbare, voorzieneghe ende wyse, harde lieve ende wel gheminde vrienden, burchmeesters, scepenen ende raed ende al 't gemeene commun van der stede van Brugghe ende elcken zonderlynghe, hooftmannen, scepenen, raed, beede de dekenen ende al 't ghemeene commuun van der stede van Ghendt, up den dach van heden ter maerct vergadert zynde ende elc byzondere, saluut ende alle vrientscepe. Eerbare, voorzieneghe ende wyse, harde lieve ende gheminde vrienden, het es waer hoe dat ghy weten muecht ende ghenouch openbaer es, dat wy langhe gheweest hebben ende noch zyn in de gramscepe ende onweertscepe van onsen harden gheduchten Heere ende natuerlicken prinche, wien Gods altyts beware, dwelcke ghespruut ende toecommen es uuten ontzegghene ende wederlegghene van den verzoucke van den saute an onslieden ghedaen, welc ontzegghen ende wederlegghen wy daden, nyet alleenlic omme 't prouffyt van ons, maer omme den oorbuer van den ghemeenen lande van Vlaendren ende alle andren landen daer ontrent gheleghen, die van dien meer dan wy den last hadden moeten draghen ende ghelden, up dat voortganc ghehadt hadde, ende nu met onsen wederlegghene daer af bevrydt zyn; ende wy alleene bleven in den last ende ondanc, in zulcker wys datGa naar margenoot+ wy met allen ghestelt zyn buuten justicien, wandt de Heere ons, alzo ghy weten muecht, te dyversche waerften ghenomen ende gheweert heeft ghezyn, ende noch es, by onsen voorschreven gheduchten Heere, by inghevene van eeneghen nu zynde te zynen rade, wandt wy wel ghevroeden dat datte noynt en quam met zynen edelen ghedachte. Ende hoe wel dat wy te meer stonden by notablen persoonen, gheestelic ende weerdelic, ootmoedelic ende menichfoudelic hebben doen bidden den zelven onsen gheduchten Heere, dat hem ghelieven wille ons te verleenene zyne baellius ende officiers ende justicie van zynent | |
[pagina 320]
| |
weghen, omme recht, wet ende justicie te doene elcken naer zyn verdiente, want wy noynt andere begheerden noch en doen, nyet min wy en hebben datte nyet connen verweerfven met beden, vrienden noch andersins, in wat manieren dat wy 't annegheleyt hebben, daer wy, alzo ghy wel weet, jammerlic, deerlic ende qualic anne zyn. Maer dat meer ende ons 't druckelicxt es van als, wy verhoren daghelicx vele quade tydynghen, als dat onse gheduchte Heere onslieden ende dit zyn landt van Vlaendren meent te veroorloghene by quaden rade, daer toe verzouckende sercours in diverschen plaetsen, dat ons zekere harde leet es ende nyet goedelicx leeder wesen mochte, specialic van hem die es onse gheduchte Heere ende prince ende dien wy voor alle eertsche dynghen beminnende zyn als goede en ghetrauwe onderzaten ende subgyten, alzo wy hem datte betooghen zouden up dat hy 's noodt hadde ende an ons verzochte. Welcke zaken overmeerkende, ende zonderlynghe uut goeden vulmaecten betrauwene dat wy hebben t'uwaerts, wy jeghenwordelic an hu scriven, jonstelic biddende ende deser waerf, mids noode, begheerende dat hulieden menichfuldelic, ghy ende alle de insetene van den lande van Vlaendren,Ga naar margenoot+ doen muecht met te blyvene by ons ende wy by hulieden eendrachtelic in broederlicker minnen ende bystandicheden, zonder eeneghe partyelichede te voedene oft betoghene te elc andren waert, waer af vele profyts ende voordeels onsen gheduchten Heere ende zynen lande ghemeenlic commen zoude, alzo hy naermaels, wel gheinformeert zynde, bekennen zal. Ende dat overmeerckende, dat hulieden ghelieven wille negheen vremt volc van wapenen te latene of ghedooghene te commene binnen uwer stede of t'eeneghen plaetsen onder uwe moghenthede, omme den lande of ons eenich inder, grief oft scade te doene, noch ooc te ghedooghene eeneghe mandementen uutgheroupen te werdene binnen der zelver uwer stede ende moghenthede, daer af te sommeghen andren plaetsen intert ghedaen es, daer mede coopmanscepe ende neerynghe grootelicx verachtert zoude werden; ende en zouden ulieden ooc nyet | |
[pagina 321]
| |
meer connen oft moghen voorsien, noch te handt laten broot ende meel dat wy ulieden, alle welcken ghebuerlic ghecostumeert hebben gheweest van ouden tyden te zendene ende noch gheerne jonstelic ende minnelic zenden zouden ende zullen alzo langhe als wy connen. Ende up dat hulieden ter contrarien van deser onser meenynghen, de welcke alzo wel annoopt de welvaert van ulieden als van ons ende zonderlynghe de eendrachtichede van ulieden ende ons gaet boven alle welvaert van deser lande, eeneghen overlast ghedaen worde, wy presenteeren ons, omme die te helpen wederstane bereet zynde. Biddende hulieden voort, dat hu ghelieve terstont hier up te vergaderne ende rypelic advys t'hebbene met elc andren in 't ghemeene, ende ons up ditte over te scrivene, by den brynghere van desen onsen bode, uwe goede andwoorde ende meenynghe, ten fyne dat wy weten moghen waertoe dat wy ons zouden verlaten. Metgaders, ghelieven ulieden eeneghe zaken, daer toe presenteren wy ons naer onsen vermogheneGa naar margenoot+ bereet. Dat kendt Godt die ulieden beware. Ghescreven den XXVIIen dach van maerte anno LI. Eerbare, voorzieneghe ende wysen, onsen harden lieven en welgheminden vrienden, scepenen, raedt ende al 't ghemeene commun van der stede van Brugghe ende elcken zonderlynghe.’ |