Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 1

De antwoorde van der stede van Nyeneve.

‘Eerweerdeghe, voorzieneghe ende wyse heeren, harde weerde ende zonderlinghe beminde heeren ende vrienden, ulieden zy ghelievelic te wetene dat wy ons ghebieden t'uwaerts⁺ zo wy onderdanichlicxt connen ende moghen, ende dat wy by desen daghe ontfaen hebben uwe lettren, ons vriendelic ende jonstelic ghescreven, mentioen makende van der tydinghe ende nyeumaren angaende den lande van Vlaendren ende by spetiale ulieden ende dat van den volcke van wapenen, enz., ende dat by den redenen behelst ende begrepen in dezelve huwe lettren, van al welcken wy bidden den almachtighen God dat hy zyn oghen van ontfaermerticheden slaen wille up de zake, zo dat mach commen t'eenen goeden hende ende effecte ende dat de gramscip ende hitte van onsen harden gheduchten Heere ende prinche up zyne stede van Ghendt oft onderzaten van diere ghevlucht worden mach, in de welcke ghy by uwer lettren met grooten neerenste verzouct ende bidt dat wy gheen vremt volck

+ f^o 103 r^o

[p. 313]

van wapenen zouden laten nooh ghedoghen te commene binnen der stede van Nyeneve, omme hulieden oft den lande van Vlaendren grief oft inder te doene, ende dat wy nyet en zouden laten of ghedooghen uute te legghene eeneghe mandementen in achterdeele van hulieden, daer coopmanscepe oft neerrynghe by verachtert zoude moghen worden, het ware van coorne oft andre ordonnanchen van provenanchen, enz., welcke bede ons van hulieden nyet toe en behoort, maer willen t'allen tyden met onser macht obedieren huwe bevelen ende bidden huwe voorzienichede dat hu believen wille t'ansiene onser soberheyt van onser macht; maer metter zelver macht die wy hebben, zo willen wy ghetrauwelic ons pynen te wederstane 't vremde volc van wapenen, ende bidden hulieden hertelic als te dien dat hu ghelieven wille uwe poortren binnen der stede residerende by ons te latene, omme te hulpen te wederstane 't voorschreve vremde volck, up dat's noodt waere, want up dat⁺ zo waere dat uwe poortre hem absenteerde van deser stede, de macht zoude zeere sobre blyven, want de vroomste ende souffysantste insetenen van deser stede zyn uwe poortren⁽¹⁾. Ende te dien dat wy nyet en souden laten noch ghedooghen uute te legghene de voorschreve mandementen, daer inne ende in alle andre zaken, zo willen wy 't beste ende oorboorlicste doen naer onsen aermen vermoghene ende 't voorghebot besloten in uwe voorschrevene lettren dat wy ghepubliert ter plaetsen ghecostumeert ende alsoo 't behoort, ter presentien van Pieter Polet, uwen bode⁽²⁾, waer omme, zo eys 't dat wy bidden, alzo wy oodmoedelicxt moghen, uwer grooter goedertierheden dat hulieden ghelieven wille ons ende deze stede van Nyeneve gheenen overlast te doene van volck, wandt wy

+ f^o 103 v^o

(1) Indien de kleine stad Ninove de eenige was die zich vrank en vrij voor de Gentenaars dierf verklaren, was het omdat zoovele buitenpoorters van Gent, hunne aanzienlijkste burgers, Ninove bewoonden.

(2) Een der gentsche stadsboden, zie de Stadsrekeningen van 1448 tot 1453 in de hoofdstukken: Uutgheven van boden.

[p. 314]

gheseten zyn up de frontieren van den lande ende cleene macht hebben ende haestelic ghedestrueert zouden wesen, daer vooren wy u te vullen betrauwen dat ghy ons zoudt willen behouden. Ende ghelieven u eeneghe andre zaken die wy vermoghen, daer presenteren wy ons t'allen tyden toe bereedt. Dat kent God almachtich, die ulieden ende dlant van Vlaendren wille stellen in paeyse ende ruste, ende daer inne hauden ghestandich. Ghescreven te Nyeneve, up Onser Liever Vrauwen dach, in maerte.

Huwe onderdaneghe, baellius⁽¹⁾, scepenen ende al 't ghemeene commun van der stede van Nyeneve.

(1) De baljuw van Ninove in 1450-52 was Jan Cabellau.

Superscriptie.

Eerweerdeghe, voorzieneghe ende wysen, onsen harden weerden, beminden heeren ende vrienden, hooftmannen, scepenen ende raedt van der stede van Ghendt ende elcken zonderlynghe.’