Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 1

D'andtwoorde van der stede van Gheeroudsberghe.

‘Eerweerde, wyze ende voorzieneghe heeren, harde lieve ende zeere gheminde vrienden, wy ghebieden ons t'uwaerts met alder ootmoet ende innegher herten. Hulieden believe te wetene dat wy ontvanghen hebben uwe beslotene lettren, metsgaders zekere voorgheboden daer inne besloten, mentioen makende van vele diversche redenen ende claghen, angaende der gramscap⁺ van onsen ghenadeghen Heere ende prinche, up hulieden gheworpen, enz., biddende ende verzouckende by speciale twee poynten, d'een annopende den volcke van wapenen dat binnen onser stede ofte den lande zaude moghen commen, in scaden oft grieve van hulieden ende van onslieden, ende d'andre, als dat wy gheene mandementen en zauden willen laten uutlegghen

+ f^o 102 r^o

[p. 311]

van ons voorseyts Heeren weghen by onser stede. daeraf inthert te sommeghen plaetsen ghedaen es ende begonnen doen, in achterdeele van hulieden ende der coopmanscepen, enz.; voort begheerende ende verzouckende 't voorschreven voorghebot by ons uutgheleyt te zyne ter plaetsen ghecostumeert; al 't welcke, omme de cortynghe, wy ons verdraghen te verhaelne, want wy dat wel hauden wesende al in 't langhe in uwer heeren goede memorien. Ende hier omme, achtervolghende uwer begheerten, zo scriven wy ulieden overe onse antwoorde, de welcke wy bidden, omme de minne van Gode, van hu danckelic ghenomen te zyne, ten vierden vyf dusentich faut bedanckende van den groten jonst ende vrientscapen die ghy ons bewyst in desen lesten ende anderen uwen brieven hier voortyts ons ghesonden, wel wetende in warachticheden dat wy met hulieden groot lyden ende metdooghen hebben; onse lieve heere God wilter by zynen gratien inne voorsien, ter bewaernessen van ulieden ende van onslieden ende den ghemeenen lande. Ende ghelyck wy hu t'andren tyden ghescreven hebben, zo scriven alnoch dat wy van gheenen advyse en zyn noch noynt en waren eenich vremt volc te willen hebbene oft ontfane binnen onser stede, even verre dat wy met al onsen vermoghene connen oft weten te belettene, noch oock als van dien gheen mare verhoort en hebben, maer hopen ende meenen metter hulpe van Gode, onse voorschrevene stede te houdene ende te behoudene, ter bewaernesse van onsen gheduchten Heere ende prinche zouden willen. Ende de lettren ende andren poynten, nopende van⁺ mandemente of gheboden die onse gheduchte Heere ende prinche zoude willen oft begheeren uutgheleyt te zyne binnen zynder stede van Gheerondsberghe, daeraf bidden wy oodmoedelic dat ghy ons by dien gheexcuseert wilt hebben ende houden, want ghy wel beseffen muecht dat wy nyet en zouden durven wederstaen de wille ende begheerte; maer en twyfelt nyet wy zullen in zulcken zaken ende allen andren, annopende der eeren ende welvaren van der goede stede van Ghendt, doen al 't beste dat wy connen ende moghen. Ende als van den

+ f^o 102 v^o

[p. 312]

voorghebode besloten in dezelve uwe lettren, dat hebben wy ghepublieert ende uutgheroupen ter plaetsen ghecostumeert. Ons, Eerweerdeghe, wyse, voorzieneghe heeren, zo bidden wy hu als boven, dat ghy deser onser andtwoorden wilt nemen voor 't goede, wandt wy hopen te doene naer onsen vermoghene ende den aermen staet van der stede, als dat ghy ulieden van ons nyet en zult hebben te beclaghene. Dat kenne die almachteghe God, die hu, ons ende den ghemeenen lande paeys ende ruste willen verleenen ende ghesparen in zaligher levene. Ghescreven den XXVIII^e dach van maerte, anno LI.

Scepenen, raedt ende de goede lieden ghemeenlic van der stede van Gheerondsberghe, t'uwer liefden altyts bereet.

Superscriptie.

Eerweerde, wyse ende voorzieneghe heeren, onze harde lieve ende zeer gheminden vrienden, hooftmannen, scepenen ende raedt van der stede van Ghendt.’