Dagboek van Gent van 1447 tot 1470. Deel 1

Andwoorde up de zelve lettre, eerst van Aelst.

‘Eerbare, wyse ende voorzieneghe heeren, harde, lieve ende zeere gheminde vrienden, wy ghebieden ons tot ulieden alzo jonstelic als wy connen ende moghen, ende hebben ontfangen by uwen bode, bryngher deser uwer beslotene lettren, commende an den baelliu, ons ende den ghemeenen insetenen van deser stede, nopende in 't langhe van der materie tusschen onsen gheduchten Heere ende prinche, die God bewaren moet, ende zynder stede van Ghendt, ons biddende ende versouckende⁺ ten slote van uwer lettren, dat wy binnen deser steden

+ f^o 101 r^o

[p. 309]

nyet en zouden willen laten commen oft ontfanghen eenich vremdt volc van wapenen, omme den lande van Vlaendren oft hulieden eenich inder oft grief te doene; oock mede dat wy gheen mandementen uutroepen en zouden willen, omme te belettenen den loop van den coopmanscepe of der sustinanche van der provanche, metgaders zekere voorgheboden daer inne besloten angaende der uutvaert van den coorne, enz. Up 't welcke, eerbare, wyse, enz., harde lieve enz., hulieden ghelieve te wetene dat, omme te lettene dat ons gheen vremt volc van wapenen overcommen noch toeghesonden en zoude worden, wy t'anderen tyden, uut ghemeenen accorde van den notablen ende den ghemeenen insetenen van deser stede, ghesonden hebben zekere ghedeputeerde by onsen voorschreven gheduchten Heere ende prinche, hem alzo oodmoedelic biddende als men mochte, dat hy ons gheen vreemt volc van wapenen toesenden en zoude willen, ende up dat ons eeneghen troost behoufde, dat wy ons mochten behelpen ende hebben van onsen lantslieden, poorters ende ghebueren. Ende ne wilt nyet twyfelen dat wy eenich vremt volck nemen zullen, in evenverre dat wy 's met biddene oft anders met eeneghen bescheede verbidden oft voor by gheghaen zullen connen.

Ten andren alse van den voorgheboden van der uutvaert van den coorne, enz., zo hebben onse voorzaten, onlancx leden, voorgheboden uutgheleyt ende zullen, up dat God wille, up een cort daer up noch voorgheboden uutlegghen, ten achtervolghene van uwen scrivene. ende die zo pynen te onderhoudene dat wy hopen dat binnen onse macht ende jurisdictie de contrarie nyet gheschien en zal; niet min wy hebben up den dach van heden ghesloten up maendaghe te vergaderne de inzetenen van deser stede ende zullen hemlieden doen lesen uwe voorschrevene lettren, ende zullen daerof met hemlieden in 't langhe spreken,⁺ ende als wy ghehoort zullen hebben huerlieder andwoorde, zo zullen wy die ende ons advys ulieden in 't langhe overscriven, ende in al ons beste doen naer ons vermoghen, biddende hulieden zeere vriendelic dat ghy te deser waerf met deser onser

+ f^o 101 v^o

[p. 310]

andwoorden te vreden zyn wilt, want ghy nyet twyfelen en durft wy en zullen altoos in al 't beste doen naer ons aerm vermoghen, ende daer wy eeneghen middele vinden mochten omme paeys, minne, eendrachtichede te voedene tusschen onsen voorschreven gheduchten Heere ende ulieden, daer zouden wy alzo hertelic inne laboureren ende toe helpen als wy ter weerelt zouden connen ende moghen, biddende der fonteyne van gratien, dat zy hueren lievin kinde Jesum Cristum daer vooren zo oodmoedelic bidden willen als dat alle zaken moghen commen t'eenen goeden hende. Ende ghelieven hu eeneghe zaken wesende in ons vermoghen, daer toe weet ons altyts bereet. Dat kent God die hulieden beware. Ghescreven den XXV^en dach van maerte anno LI.

t'Uwer goeder liefden altyts ghetrauwelic bereet, scepenen van der stede van Aelst.

Superscriptie.

Eerbare ende voorzieneghen heeren, onsen lieven ende zeer gheminden vrienden, hooftmannen, scepenen ende raed van der stede van Ghendt, enz.’