Commentaar op het Hooglied

CXXXV Noch uander lelien

DIe lelien siin wit ende scone
Onder dien wil die gods sone
Gheuoet siin tot die dach verbairt
Entie deemsterheit veruaert
¶ Hier moetich nemen bi manieren
Bi ghelike wilden dieren
Die bi nachte hair weide soeken
Ende des dages niet en roeken
Aldus wil die brudegom
Der scoonre lelien nemen goom
Ende dair onder siin gheuoet
Niet dair of: als alle dier moet
Siin gheuoet uan haren weiden
Dit voetsel is ondersceiden
Alle sielen uan sonden fijn
Scone lelien uoor gode siin
Hier te uoren al ghewis
Is v gheseit hoe cristus is
Selue lelie uanden dalen
Mer uan desen moetic v talen
Dair hi onder sine voedinghe
Nemet also sonderlinghe
Dat siin die hair seluen setten
In gode ende bliuen sonder smetten
Entie in haren goeden leuen
Ander lude goet beelde geuen
Onder dese wil god wesen
Ende sine voedinghe dair bi lesen
Als hi selue doet verstaen
Bi salemoene sonder waen
Mine weelde is te siin
Mit smenschen kint des wel scijn
Bider bruut dair hi bi is
Altoes ghenadich ende ghewis
Want in allen goeden werken

[fol. B24va]

 

Die begaet die moeder kerken

 

So wart hi soetelike gheuoet

 

Ende gheuet ter doghet spoet