Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

[p. 107]

Courante Papekop.

ZUlt gy eeuwigh van my vluchten,

Stuurfe Veltgoddin?

[...]acht gy dan zoo 't zuchten,
[...]n mijn trouwe min?
[...]oet ick dan levend sterven vol van pijn en smert?
[...]h mijn hart, dat wert, door achterdocht verwart;
[...] schoone, neemt my aen,
[...]n zal mijn lijd en, door verblijden,
[...]eughdigh haest vergaen,

2.

Erremgaartje, mag het wezen,

[p. 108]

 

Weest uw lief getrouw;

 

Ay wilt zijn wont genezen,

 

Door de hemeldouw,

 

Die uit uwe lipjens vloeit vol hemels ambrozijn;

 

't Is een mijn, vol wijn, daer schoon' er paarlen zijn,

 

Dan Ganges vloeden geeft;

 

Mijn zieltje smelt in liefde, die 't doorgeriefde,

 

Als 't aen't montje kleeft.

 

 

 

3.

 

 

 

Maer mijn geesje smelt tot water,

 

In uw roozeschoot.

 

Helaes! mijn lief wat baat' er,

 

Hullep voor de doot?

 

Wie is ooit te beurt gevallen zulk een heerlijk graf?

 

Die de straf, der staf, daer Jupiter, niet iaf,

[p. 109]

 

[...]e menschen mede slaat,

 

Wanneer zy 't oude bootje, van 't nors Gootje,

 

[...]ol van zieltjes laad'.

 

 

 

4.

 

 

 

En als ik uw schoone boessem,

 

Blanker als albast,

 

Of witte lelibloessem,

 

Met mijn vingers tast.

 

Zijn mijn geesjes opgetogen in God Jupijns troon,

 

Daar de Zoon, der Goôn, en haer die spant de kroon,

 

Van alle wert ontzien,

 

Hoewel hy u vermoogen, door schoone oogen,

 

Moet uit vrees ontvliên.

 

 

 

J. Dullaert.