Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

[p. 4]

Op Clioos Cytter.

UW Cyter, Clio, slaat zoo aardige gezangen,
Dat Rommelpot en Lier en Bas daar doof by zijn.

Nu speeltze eens op van rook, dan weder van de wyn,

Twee zalven daar de mont en't keelgat na verlangen.
Zy doet de Teelgoddin, ook d' opperste eer ontfangen,
Verhaalt aan't Juffertuig, wat smart, wat minnepyn,
Veel zwaarder als Graveel, of Koorts, of Flerecyn,
Een Minnaar voelt, veel meer, als waar hy half gehangen.
Uw Cytter, Clio, loopt nu somtyts, uit en in,
Gelyk uw Dicht'ren pen, nu jong, dan out in min.

Ou bien ou jamais.